బాధ - భయం - బారం

నా కనుపాప కి కరువైన నీ ముక చిత్రపు దర్శనం :

కన్నీరు లో వెతికిన దొరకని నీ చల్లని మనసు :

నా శ్వాస లో శ్వాస అయిన నే ఉచ్వసా లేకునట్టు ఉంది:

నేను అయిన బ్రతికి ఉంది ఎమి లాభం..

మనసు తో మనువు అయిన ఆ క్షణం.

ఈ తట్టుకోలేని వ్యధ 

లో 

నిండు నిశబ్దం 

నువ్వే నా ప్రాణం

నువ్వే నా లోకం

నువ్వే నా సర్వస్వం!!

ఎద విడి పోయి 

వ్యధ మిగిలించి 

గతం అయిపోయవు

నన్ను వీడి నువు

ఓ మనసా

నేడు

రేపు

ఎల్లపుడూ

నా శ్వాస విడిచినట్లు గా అయిపోయింది !

నా ప్రణయం ప్రశ్న గా మారిన 

నీ వాలు కళ్ళ ఇవ్వాళ నను

చుడానికే కష్టం గా మారిన ఆ క్షణం తట్టుకుని బ్రతకడం 

చాలా కష్టం గానే ఉన్న.

వెలుగు లేని నింగి లా అయిపోయింది నా మనసు

ఇది ఎంత రాసిన రాయలేని కథ గా మిగిలిన ఈ బాధ లో మునిగిన నా మనసుకి మానై మొడు అయిన మిగిలిన జీవితం

మోయలేని బారం గా మిగిలిన గతానికి వర్తమానానికి మధ్యలో మిగిలిన నేను!!