సీత

తనకోసం శివధనుస్సును ఎక్కుపెట్టిన నీలిమేఘశ్యాముని

తనమదిలోని అందాల రాకుమారుని రూపంలో ఎదురుగ నిలుచున్న అందాల రాముని రూపాన్ని కాంచి

ముగ్ధమోహన రూపవతి అయిన సీత 

మనసులోని సంతోషపు అలజడిని దాచుకుంటూ

ప్రేమనిండిన నయనాలతో 

ఆ మనోహరుని మెడలో 

వరమాల వేయబోతూ నిండైన 

ఆ మోహనరూపాన్ని చూచి తన అదృష్టానికి తానే అచ్చెరువొంది 

ఎదలోని అనురాగఝరిని చూపులలో కురిపిస్తూ

మరొక్కసారి తనివితీరా ఆ అనంతాభిరాముని కాంచెను సీత