காதல் கடிதம் வந்ததா

"கதைகள் எழுதும் நான் ஒரு பக்கவாத நோயாளி. எனக்கு எனது வலது கை செயலிழந்துள்ளது. எனக்கு எழுத முடியாது, கணினித் தட்டச்சையும் பயன்படுத்த முடியாது. நான் என் கையடக்கத் தொலைபேசியின் தட்டச்சைப் பயன்படுத்தியே கதைகள் எழுதுகிறேன்.

இது கடினமான செயல், ஆனால் எனக்கு இருக்கும் ஒரே ஆறுதல்/ஆதரவு.

நான் எழுதும் கதைகள் 80, 90-களின் தொடக்க காலத்திற்கு உரியவை. அன்று கையடக்கத் தொலைபேசி, சமூக வலைத்தளம் போன்றவை இல்லாத காலம். அந்தக் காலத்தில் ஒருவரை ஒருவர் தொடர்பு கொள்ள இருந்த சிக்கல்களைச் சித்தரிக்கும் கதைகள் ஆகும்."

காதல் கடிதம் வந்ததா?

புத்தகச்சாலையின் அந்தப் பழக்கமான வட்ட மேசை, அன்று பிரிய மனமில்லாத இரு இதயங்களின் பாரத்தைச் சுமந்திருந்தது. சிசிலியாவும் பிரதீப்பும் அங்கே அமர்ந்து பேசத் தொடங்கினார்கள்.

"அப்பாவுக்கு டிரான்ஸ்பர் கன்பார்ம் ஆகிடுச்சு. நாங்க புது இடத்துக்கு நாளைக்கே போறோம்," என்றாள் சிசிலியா கவலையுடன்.

"ஓ, நாளைக்கே போறீங்களா?" எனத் தவிப்புடன் வினவினான் பிரதீப்.

"உங்களை விட்டுட்டுப் போக மனசு ரொம்ப பாரமா இருக்கு பிரதீப். உங்களைப் பார்க்காம எப்படி இருக்கப்போறேன்னு தெரியல."

"கவலைப்படாதீங்க. எனக்கு ஒரு நல்ல சம்பளத்துல வேலை கிடைக்கும். அப்ப நிச்சயம் உங்க வீட்டுக்கு பெண் கேட்டு என் அம்மாவோட வருவேன். நீங்க அங்க போனதும் எனக்கு லெட்டர் போடுங்க, நான் பதில் போடுறேன். இப்போதைக்கு லெட்டர்தான் நம்மளை இணைச்சு வச்சிருக்கும்," என்று பிரதீப் நம்பிக்கையூட்டி, அவளது கைகளை இறுக்கமாகப் பற்றிக்கொண்டு முத்தமிட்டான்.

சிசிலியா கிளம்பும் நேரம் வந்தது. "திங்ஸ் எல்லாம் பேக் செய்யணும், நான் கிளம்பவா?" என்று விடைபெற்றாள். கண் கலங்கியவாறு அவள் அங்கிருந்து சென்றாள்.

சதீஷின் அறிமுகம்

புதிய இடத்திற்குச் சென்ற சிசிலியா, பிரதீப்புக்குக் கடிதம் எழுதத் துடித்தாள். ஆனால், வீட்டு விலாசத்தைக் கொடுத்தால் அப்பாவிடம் சிக்கிவிடுமே என்ற பயம் அவளைத் தடுத்தது. அப்போதுதான் வீட்டுத் தேவைக்காகச் சென்ற கடையில், 30-32 வயது மதிக்கத்தக்க சதீஷைச் சந்தித்தாள். கண்ணியமானவராகத் தெரிந்த அவரிடம் முதல் நாளே உதவி கேட்கத் தயங்கி, ஒரு வாரம் பொறுத்திருந்தாள்.

மீண்டும் கடைக்குச் சென்றபோது, "அண்ணா, உங்கள் பெயரைக் கேட்கவில்லையே?" என்றாள்.

"நான் சதீஷ்," என்றார் அவர்.

"என் பெயர் சிசிலியா. நீங்க என்னை 'தங்கச்சி'னு கூப்பிடலாம் அண்ணா. ஒரு உதவி, என் நண்பருக்குக் கடிதம் அனுப்ப உங்கள் கடை முகவரியைப் பயன்படுத்தலாமா?" எனக் கேட்டாள். சதீஷும் சம்மதித்தார். மகிழ்ச்சியில் வீட்டுக்கு வந்தவள், அம்மா கொடுத்த டீயைக் கூடக் குடிக்காமல் அறைக்குள் சென்று கடிதம் எழுதி, மறுநாள் தபாலில் சேர்த்தாள்.

பத்தாம் நாள் பிரதீப்புக்கு அந்தக் கடிதம் கிடைத்தது. சிசிலியாவின் குழப்பத்தையும், கடை அண்ணாவின் உதவியையும் அதில் வாசித்தவன், மகிழ்ச்சியுடன் பதில் எழுதினான்.

மௌனம் கலைந்த சந்தேகம்

வாரந்தோறும் கடிதங்கள் பரிமாறப்பட்டன. ஆனால் ஒரு கட்டத்தில், சிசிலியா எதிர்பார்த்த கடிதம் வரவில்லை. பொறுமை இழந்தவள் சதீஷிடம் கேட்க, "இல்லையேம்மா, நாளைக்கு வாங்க, நிச்சயம் வரும்," என்றார் அவர். மறுநாள் அவர் சொன்னது போலவே கடிதம் வந்தது. அறைக்குள் சென்று அதைப் படித்தவள், பிரதீப்பின் அன்பில் நனைந்தாள்.

நாட்கள் மாதங்களாயின. பிரதீப்புக்கு ஒருநாள் 'Job Offer Letter' வந்தது. அடுத்த மூன்று நாட்களில் கொழும்பில் வேலையில் சேர வேண்டும். அவசரமாகச் சிசிலியாவுக்குத் தன் புதிய முகவரியைத் தெரிவிக்க ஒரு பதிவுத் தபாலை (Registered Post) அனுப்பினான். ஆனால், அதன் பிறகு எந்தத் தகவலும் இல்லை.

சூழ்ச்சியின் வலை

இரண்டு மாதங்கள் கடந்தும் பதில் வராததால் பிரதீப் தவித்துப் போனான். அதே சமயம், தீபாவளி விடுமுறைக்காகச் சிசிலியாவும் பிரதீப்பின் ஊருக்குச் செல்லத் திட்டமிட்டாள். கிளம்பும் முன் சதீஷிடம், "கடிதம் வந்தால் வைத்திருங்கள் அண்ணா," என்று சொல்லிவிட்டுச் சென்றாள்.

பிரதீப்பின் வீட்டுக்குச் சென்ற சிசிலியாவுக்கு ஏமாற்றமே மிஞ்சியது. அவன் கொழும்பு சென்றுவிட்டதை அறிந்தாள். பிரதீப்பின் அம்மா, "தம்பிக்கு வந்த மூன்று கடிதங்கள் இங்கே இருக்கிறது," என்று சொல்ல, "அவர் வரும்போது கொடுங்கள்," எனச் சொல்லிவிட்டுத் திரும்பினாள்.

மறுபுறம், பிரதீப்பும் சிசிலியாவின் ஊருக்கு வந்திருந்தான். சதீஷிடம் விசாரித்தபோது, "அவங்க ஊரை விட்டுப் போயிட்டாங்க," எனப் பொய் சொன்ன சதீஷ், சிசிலியாவுக்கு வந்ததாகச் சில கடிதங்களைக் கொடுத்தான். அதில் 'பதிவுத் தபால்' மட்டும் இல்லை. ஏதோ மர்மம் இருப்பதை உணர்ந்த பிரதீப், கொழும்பு சென்று தன் தாயைத் தொடர்பு கொண்டான். அம்மா மூலம் சிசிலியா வந்து சென்றதை அறிந்தவன், அம்மாவிடமிருந்து வந்த கடிதங்களைப் படித்து உண்மையை உணர்ந்தான்.

உண்மை வெளிச்சத்திற்கு வந்தது

பிரதீப் மீண்டும் சிசிலியாவின் ஊருக்கு வந்து அஞ்சலகத்தில் விசாரித்தான். "அந்தப் பதிவுத் தபாலை சதீஷ்தான் கையெழுத்துப் போட்டு வாங்கியிருக்கிறார்," என அதிகாரி ஆதாரத்தைக் காட்டினார். பிரதீப் தேவாலயத்திற்கு (Church) சென்று யோசனையில் ஆழ்ந்தான்.

அதே நேரம், கடைக்குச் சென்ற சிசிலியாவுக்கு சதீஷ் இல்லாதபோது, அங்கு இருந்த சிறுவன் தவறுதலாகப் பிரதீப்பின் விசிட்டிங் கார்டை மிகுதிப் பணத்துடன் கொடுத்தான். அதைக் கண்டதும் அதிர்ச்சியடைந்த சிசிலியா, தேவாலயம் சென்று, "இவரை என்னிடமிருந்து பிரித்துவிடாதீர்கள்," என வேண்டினாள்.

மறுநாள் சிசிலியா கொழும்பு சென்று பிரதீப்பின் அலுவலகத்தைக் கண்டுபிடித்தாள். வரவேற்பாளர் மூலம் தகவல் சொல்ல, பிரதீப் வெளியே வந்தான். ஒருவரையொருவர் கண்டதும் அந்தச் சந்திப்பு கண்ணீரில் கரைந்தது.

"சதீஷ் நம்மைப் பிரிக்கப் பார்த்திருக்கிறான் சிசிலியா. பதிவுத் தபாலைப் பிரித்துப் பார்த்து, என் புதிய முகவரி உனக்குத் தெரியக்கூடாது என்று மறைத்துவிட்டான். நீ ஊரை விட்டுப் போனதாக என்னிடம் பொய் சொன்னான்," என பிரதீப் விளக்கினான்.

"ஆமாம் பிரதீப், அவன் என் முன்னாடி பூனை மாதிரி இருந்துட்டு இவ்வளவு பெரிய துரோகம் செய்திருக்கான். ஆனா உங்க விசிட்டிங் கார்டு தவறுதலா என் கைக்கு வந்ததுதான் நம்ம அதிர்ஷ்டம்," என்றாள் சிசிலியா. பிரதீப் அவளது தலையை மெதுவாக வருடித் தேற்றினான். ஒரு தீயவனின் சூழ்ச்சி தோற்று, அவர்களின் அன்பு வென்றது.

சுபம்.