ବସନ୍ତ ଭିକ୍ଷା

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

ମଧୁ ନିଶିଥିନୀ ଏହି,ଚନ୍ଦ୍ରିକା ଚକିତ

ଧରଣୀର ଧୂଳି ଦେହ ମୁଗ୍ଧ ପୁଳକିତ

ଜୋଛନାର ଯାଦୁ ସ୍ପର୍ଶେ । ବନସ୍ପତି ରେଖା

କ୍ଷୀଣ ପାଣ୍ଡୁ ଆବରଣେ ଦୂରୁ ଯାଏ ଦେଖା

ମାୟାର କାନନ ସମ ।ଆମ୍ର କୁଞ୍ଜ ତଳେ

ତିଳତଣ୍ଡୁଳିତ ଛାୟେ ପାନ୍ଥ କାହିଁ ଚଳେ

ନୀରବେ ବଦନ ପୋତି ; ମନ୍ଦ ସମୀରଣେ

ନାରୀକେଳ ଉଚ୍ଚ ଶିଖା ମୃଦୁଳ କମ୍ପନେ

ଥରି ଉଠେ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ତଳେ । କ୍ଷୁବ୍ଧ ଚକ୍ରବାକ

ଦୂରୁ ଢାଳେ ଥରେ ଥରେ ତା' ବିରହ ଯାକ

ଏକାନ୍ତ କରୁଣ ସ୍ୱରେ ।ପ୍ରଣୟୀ ଯୁଗଳ

ଏକାଳେ ଆକାଶ ତଳେ ହୋଇ ଲଗ୍ନ-ଗଳ

ପ୍ରଣମିଲୁ ବସନ୍ତରେ, ବୋଲି- ' ହେ ସାମନ୍ତ,

ଜୀବନ ଆମ୍ଭର ହେଉ ଅଚ୍ଛିନ୍ନ ବସନ୍ତ ।'

ସମାପ୍ତ