ଛଦ୍ମକୁ ସାବଧାନ

ଏହାପରେ ଶୃଗାଳ ରାଜା ସିଂହାସନ ଉପରେ ବସି ସମସ୍ତ ଦିଗକୁ ଚାହିଁଲା । ସିଂହାସନ ପାଖାପାଖି ବସିଥାଏ ଅରଣ୍ୟର ରାଜା ବିଚରା ସିଂହ । ସିଂହକୁ ଦେଖି ମନେ ମନେ ଭାବୁଥାଏ ଶୃଗାଳ, ଆରେ ତୁ ତ ଆମକୁ ମୂଷା କରି ରଖିଥିଲୁ, ଦେଖି ପାରିଲୁ ତ ସାମାନ୍ୟ ଶୃଗାଳର କରାମତି ।

ତହୁଁ ଶୃଗାଳ କହିଲା ମୋ ପୂର୍ବରୁ ଏ ଅରଣ୍ୟ ରାଜା କିଏ ଥିଲା?

– ହଜୁର, ଆମ ଅରଣ୍ୟର ରାଜା ଥିଲେ ଆମ୍ଭର ଏହି ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସିଂହ ରାଜା ।

ପଶୁମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଏକଥା ଶୁଣି ଶୃଗାଳ କହିଲା – ବାଃ, ସିଂହ ତୁମ୍ଭେ ଅରଣ୍ୟରେ ଖୁବ୍ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ନାଁ, ଠିକ୍ ଅଛି । ଆଜିଠାରୁ ସିଂହ ମୋ ରାଜ୍ୟର ମନ୍ତ୍ରୀ ହେଲା । କାରଣ ସେ ଯୋଦ୍ଧା ଓ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ।

ତା’ପରେ ଅରଣ୍ୟ ରାଜ୍ୟର ରାଜାଙ୍କର ମନ୍ତ୍ରୀ ସେନାପତି ଆଦିଙ୍କର ଗୋଟି ଗୋଟି ପରିଚୟ ନେଇସାରି ଶୃଗାଳ ଏଥର ରାଜା ରାଜପରିଷଦରୁ ମୂଖ୍ୟ ମୂଖ୍ୟ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କର ନାମ ଘୋଷଣା କଲା ।

ଅରଣ୍ୟର ପୂର୍ବତନ ରାଜା ସିଂହକୁ ମନ୍ତ୍ରୀ କରିବା ପରେ ବ୍ୟାଘ୍ରକୁ ସେନାପତି ହସ୍ତୀକୁ ପାଣିବୁହା, କୁକୁର ଦ୍ୱାରପାଳ ଭାବରେ ନିଯୁକ୍ତି ଦେଇ କହିଲା, ଦୁଃଖର କଥା ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେତେ ଜଣ ମୋର ବିଶ୍ୱାସକୁ ଆସିଗଲେ ଆଉ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ଯୋଗ୍ୟତା ଦେଖି ମୋ ପରିଷଦରେ ନିଯୁକ୍ତି ଦେଇଅଛି । ଏଥିରେ କାହାରି ଦୁଃଖ କରିବାର ନାହିଁ । କାରଣ ଆଗାମୀ ଅଳ୍ପ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ପୁଣି ମୋର ପରିଷଦ ମଣ୍ଡଳୀ ବଢ଼ାଇବି । ସବୁଠାରୁ ଅନୁତାପର କଥା ହେଲା ଯେ କୁକୁରକୁ ଦ୍ୱାରପାଳରେ ନିଯୁକ୍ତି ଦେଲି ସତ ହେଲେ ତାଠାରୁ ନିମ୍ନ ଯୋଦ୍ଧା ଓ ବିଚକ୍ଷଣ ଶୃଗାଳକୁ ମୋ ପରିଷଦରେ ନିଯୁକ୍ତି ଦେଇପାରିଲି ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ଦୁଃଖିତ । କିନ୍ତୁ ବୁଦ୍ଧିଆ ଶୃଗାଳ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ସ୍ୱଜାତି ପର ହିଂସୁକ । ପାଖରେ ରହିଲେ ଶୃଗାଳର ଆଚରଣମାନ ଦେଖି କାଳେ କେତେବେଳେ ସାଧାରଣ ତାଙ୍କ ପରି ଶୃଗାଳଟି ବୋଲି ସେମାନେ ଜାଣିପାରିବେ ତାହାହେଲେ ସେମାନେ ସେତେବେଳେ ଶୃଗାଳର ଜାତି ଗୋଚର ରଖିବେ ନାହିଁ । ସେଥିଲାଗି ଶୃଗାଳମାନେ ତାହାର ସ୍ୱଜାତି ହେତୁ ଶୃଗାଳ ନିଜର ସ୍ୱଜାତିକୁ ପରିଷଦରେ ସ୍ଥାନ ଦେଲା ନାହିଁ ।

ହଠାତ୍ ଶୃଗାଳ ରାଜା ହୋଇଛି । ଏଥର ତା’ର ବାସ୍ତବ ଧାରଣା ହୋଇଯାଇଛି ଯେ ମୋର ଶରୀର ନୀଳବର୍ଣ୍ଣ ହେତୁ ମୋତେ ଆଉ କେହି ସାଧାରଣ ଶୃଗାଳ ବୋଲି ଭାବିପାରୁ ନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ତାହାର ଏହି ଅଦ୍ଭୂତବର୍ଣ୍ଣ ଦେଖି ଭୟ ମଧ୍ୟ କରୁଅଛନ୍ତି । ଏବେ ଶୃଗାଳ ବେଶ୍ ଆନନ୍ଦ । ସୁଧ ଅୟସର ଅଭାବ ନାହିଁ । ଦିନକୁ ଦିନ ଶୃଗାଳ ମଧ୍ୟ ମୋଟାଶୋଟା ହୋଇଗଲା ।

ଏବେ ଆସିଲା ଶୃଗାଳର ମନ୍ଦ ସମୟ । ହଠାତ୍ ଅରଣ୍ୟର ଜୀବଜନ୍ତୁମାନେ ଆସି କହିଲେ – ଛାମୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ ଅରଣ୍ୟ ଉପରକୁ ବିପଦ ଘନେଇ ଆସୁଛି । ବାହାର ଶତ୍ରୁମାନେ ଆମ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିବାକୁ ଅଣ୍ଟା ଭିଡ଼ୁଛନ୍ତି ।

ଅରଣ୍ୟରେ ଥିବା ପଶୁମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଏକଥା ଶୁଣିବା ମାତ୍ରେ ଶୃଗାଳର ପିଳେହି ପାଣି ହୋଇଗଲା । ସହଜେ ତ ସେ ଶୃଗାଳ । ଶରୀର ନୀଳ ରଙ୍ଗ ହୋଇଯିବା କାରଣରୁ ସେ ଏବେ ନକଲି ରାଜା । ସେ ପୁଣି ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ସହିତ ଲଢ଼େଇ କରିବ!

କଥାଟା ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ଶୃଗାଳର ତ ହୋସ୍ ଉଡ଼ିଗଲା । କ’ଣ କରିବ କରିବ ବୋଲି ମୁଣ୍ଡରେ ଆଉ କିଛି ବୁଦ୍ଧି ପଶିଲା ନାହିଁ । ସତରେ ଯଦି କେବେ ଏହି ଅରଣ୍ୟର ଜୀବମାନେ ଜାଣିପାରିବେ ମୁଁ ଶୃଗାଳ ଏଠାରେ ନକଲି ରାଜା ସାଜିଛି ୟେ ମନ୍ତ୍ରୀ ସିଂହ, ବ୍ୟାଘ୍ର ଏମାନେ ମୋତେ ନମାରି ଛାଡ଼ିବା ଅସମ୍ଭବ ।

ଶୃଗାଳର ମନର କଥା ମନରୁ ଯାଇନାହିଁ ହଠାତ୍ ଅରଣ୍ୟ ଆଡ଼ୁ କେତେ ଗୁଡ଼ାଏ ଶୃଗାଳ ହୁକେ ହୋ ହୁକେ ହୋ ଛାଡ଼ନ୍ତେ, ୟେତ ଶୃଗାଳ ସେ ମଧ୍ୟ ନିଜର ପ୍ରକୃତିକୁ ଛାଡ଼ି ନପାରି ଭୁକିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏଥର ଶୃଗାଳର ଅସଲ ରୂପକୁ ସମସ୍ତେ ଜାଣିପାରି ମିଳିମିଶି ଏମିତି ମାଡ଼ ମାରିଲେ ଯେ ସେହି ମାଡ଼ରେ ଶୃଗାଳର ପ୍ରାଣବାୟୁ ଉଡ଼ିଗଲା । ଶୃଗାଳର ନକଲି ରୂପ ଯୋଗୁ ତାକୁ ମରିବାକୁ ହେଲା ।