ଭୁତୁଣୀ ଗାୟିକା

ରମେଶ ଯାହାକୁ ଏତେ ବଡ ଗୋଟେ ପରିଚୟ ଦେଲା,ଏତେ ବଡ ମଞ୍ଚରେ ଠିଆ କରେଇ ତାକୁ ଗୋଟେ ନୂଆ ଦୁନିଆ ଦେଖାଇଲା,ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦର ଗାୟିକା ଭାବରେ ଲୋକଲୋଚନକୁ ଆଣିଲା, ଶେଷରେ ସେ ଏକ ଭୁତୁଣୀ । ଏମିତି ସବୁ କଥା ହେଉଥିଲେ ମଞ୍ଚ ତଳର ଦର୍ଶକମାନେ । ହେ ଭଗବାନ, ଏ ମୁଁ କଣ ଶୁଣୁଛି ? ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ରମେଶ ମୁହଁରୁ ଠୋପା ଠୋପା ଝାଳ ବାହାରି ପଡ଼ିଲା । ତାର ଦୁଇ ବର୍ଷ ତଳର ଘଟିଯାଇଥିବା ରହସ୍ୟମୟ ଘଟଣା ସବୁ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ମନେ ପଡିଗଲା । ଯେଉଁ ରହସ୍ୟମୟ ରାତ୍ରିରେ ସେ ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ କାମିନୀର ସୁନ୍ଦର କଣ୍ଠଶ୍ଵର ଶୁଣିଥିଲା । ସେଦିନ ଥିଲା ଏକ ଅମାବାସ୍ୟା ରାତ୍ରି । ଚାରିଆଡେ କିଟ୍ କିଟ୍ ଅନ୍ଧାର । ସେଇ କିଟ୍ କିଟ୍ ଅନ୍ଧାରର ବକ୍ଷ ଚିରି ଡାକବଙ୍ଗଳା ସାମ୍ନାରେ କେହିଜଣେ ଗୀତ ଗାଇ ରମେଶ ଆଡକୁ ଆସୁଥିଲା । ରମେଶ ପ୍ରଥମେ ଜଣେ ଅଜଣା ଝିଅକୁ ଏମିତି ଗୀତ ଗାଇଗାଇ ତା ପାଖକୁ ଅସୁଥିବାର ଦେଖି ଖୁବ୍ ଡରିଯାଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସେଇ ଝିଅ ସହିତ ତାର ବନ୍ଧୁତା ହେଲା । ଝିଅଟିର ନାଁ ଥିଲା କାମିନୀ । ସେ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର ଗୀତଗାଏ । ସତେ ଯେମିତି ମା ସରସ୍ଵତୀ ତା କଣ୍ଠରେ ଆବିର୍ଭାବ । ଖୁବ୍ ମିଠା ତା ସ୍ୱର । ରମେଶ ସେଦିନ କାମିନୀକୁ ପଚାରିଥିଲା ଯେ, "ତମର ଏତେ ସୁନ୍ଦର ସ୍ୱର । କାହିଁକି ତମେ ରେଡିଓ କି ଟିଭିରେ ଗୀତ ଗାଉନା ? କହିବ ଯଦି ମୁଁ ଦୂରଦର୍ଶନ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମ ବିଷୟରେ କଥା ହେବି"। ରମେଶ ମୁହଁରୁ ଏମିତି ଶୁଣି କାମିନୀ କହିଲା , 'ଜଣେ ଗାୟିକା ଭାବରେ ସମାଜରେ ପରିଚିତ ହେବା ମୋର ବୋହୁତ ବଡ ସ୍ୱପ୍ନ । ତମେ କଣ ମୋ ସ୍ୱପ୍ନକୁ ପୁରଣ କରିବ ରମେଶ"? ସେଦିନଠାରୁ ରମେଶ ବୋହୁତ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି କାମିନୀକୁ ଏକ ସଙ୍ଗୀତ ମଞ୍ଚରେ ଦେଖିବା ପାଇଁ । ଯାହା ଆଜି ସଫଳ ହେଇଛି । ହେଲେ କାମିନୀ ଯେ ଗୋଟେ ଭୁତୁଣୀ ଏମିତି କାହିଁକି ଦର୍ଶକମାନେ କହୁଛନ୍ତି ? ସେ ତ ଜୀବିତ । ରମେଶ ମଞ୍ଚ ଉପରକୁ ଚାହିଁଲା । ମଞ୍ଚ ଉପରେ ଠିଆ ହେଇଥିବା କାମିନୀ ଆଉ ଆଗ ଭଳି ଦେଖା ଯାଉନି । ଖୁବ୍ ବିକଟାଳ ଆଉ ଭୟଙ୍କର ଦେଖା ଯାଉଛି ତା ରୂପ । ବୋହୁତ କଦାକାର । ସେ କାମିନୀକୁ ଏ ରହସ୍ୟ ପଚାରିଲା । ଶେଷରେ ମଞ୍ଚ ଉପରେ କାମିନୀ ତାର ପରିଚୟ ଆଉ ଅତୀତର ରହସ୍ୟ ଖୋଲିଲା । 

ସେ ପ୍ରକୃତରେ ଦୁଇବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ମରି ସାରିଛି । ସେ ଛୋଟବେଳେ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର ଗୀତ ଗାଉଥିଲା । ଥରେ ଜଣେ ଚଳଚିତ୍ର ପ୍ରଯୋଜକ ତାଙ୍କ ଘର ବାଟ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ । କାମିନୀର କଣ୍ଠଶ୍ଵର ଶୁଣି ତାଙ୍କ ପାଦ ଅଟକିଗଲା । ସେ କାମିନୀକୁ ଡାକି ତାଙ୍କ ଫିଲ୍ମରେ ଗୀତ ଗାଇବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲେ । କାମିନୀ ଖୁବ୍ ଖୁସି ହେଇ ତାଙ୍କ ଗାଡ଼ିରେ ବସି ତାଙ୍କ ସହିତ ଗଲା । ଗାଡିଟି ଜଙ୍ଗଲ ବାଟ ଦେଇ ଗଲାବେଳେ କାମିନୀର ସୁନ୍ଦର ରୂପ ଆଉ ଭରା ଯୌବନ ଦେଖି ଉକ୍ତ ପ୍ରଯୋଜକ ଜଣକ ମଣିଷରୁ ପାଲଟିଗଲେ ଜଣେ ନରରାକ୍ଷସ । ସେ କାମିନୀର କୋମଳ ଶରୀରକୁ ଖିନଭିନ କରି ନିଜର କାମନାର ଶୋଷ ମେଣ୍ଟାଇ ଚାଲିଲେ । କାମିନୀ ଖୁବ୍ ଜୋର୍ ରେ ଚିତ୍କାର କରୁଥାଏ କିନ୍ତୁ ନିଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରେ କେହି ତାର କରୁଣ ସ୍ୱର ଶୁଣିପାରୁନଥିଲେ । ଶେଷରେ କାମିନୀର ନିଶ୍ୱାସ ଅଟକିଯାଇଥିଲା ଉକ୍ତ ପ୍ରଯୋଜକର କାମନାର ଜ୍ଵାଳାରେ । ଗାୟିକା ହେବାର ସ୍ୱପ୍ନ ମରିଯାଇଥିଲା ସେଇ ନିଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରେ । କାମିନୀର ଆତ୍ମା କିନ୍ତୁ ପାଲଟିଯାଇଥିଲା ପ୍ରତିଶୋଧ ପରାୟଣ । ଆଉ ଜଣେ ସୁପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଗାୟିକା ଭାବରେ ନିଜକୁ ପରିଚୟ ଦେବାର ଜିଦ୍ । ସେ ଖୋଜିବୁଲିଲା ଏକ ଆଶ୍ରା ଯିଏ ତାକୁ ଗାୟିକା ଭାବରେ ପରିଚିତ କରାଇ ପାରିବ । ଆଉ ସେତେବେଳେ ତାର ଦେଖା ହେଇଥିଲା ରମେଶ । ରମେଶ ପ୍ରକୃତରେ ଜଣେ ଖୁବ୍ ଭଲ ମଣିଷ ଜାଣି କାମିନୀ ରାମେଶକୁ ବାଛି ନେଇଥିଲା ନିଜର ସ୍ୱପ୍ନ ପୁରଣରେ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ । ଶେଷରେ ଆଜି କାମିନୀର ସ୍ୱପ୍ନ ପୁରଣ ହେଇସାରିଛି ଆଉ ଉକ୍ତ ପ୍ରଯୋଜକ ମଧ୍ୟ କାମିନୀକୁ ମଞ୍ଚ ଉପରେ ଦେଖି ଭୟରେ ପ୍ରାଣ ତ୍ୟାଗୀ ସାରିଛି । ତେଣୁ କାମିନୀ ଏବେ ମୁକ୍ତ । ସେ ମୁକ୍ତି ଚାହେଁ । ଏଇ ନଷ୍ଟ ହେଇଯାଇଥିବା ଶରୀରରୁ ସେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଏବେ ମୁକ୍ତ ହେଇଯିବ । ସେଇଥିପାଇଁ ତାର ଏ କଦାକର ରୂପ । ସେ ପ୍ରକୃତରେ ଜୀବିତ ନୁହେଁ ଜଣେ ଭୁତୁଣୀ ଗାୟିକା । 

ଏ ଥିଲା ଆଜିର କାହାଣୀ ।