ଛିଣ୍ଡା ଚପଲ ଚିହ୍ନ

‌ଥରେ ଜଣେ କୁଜି ନେତା ଇଲେକ୍ସନରେ ଠିଆ ହେଇଥିଲେ । ଇଲେକ୍ସନ ପାଇଁ ପ୍ରଚାର କରିବା ତ ନିହାତି ଦରକାର । ହେଲେ ସେ ତ ଅପାଠୁଆ ଲୋକ । ପ୍ରଚାର ବିଷୟରେ କିଛି ବି ଜାଣିନଥିଲେ । ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭୋଟ କେମିତି ମାଗିବେ । ସେ କୁଜିନେତା ଜଣକ ଅପାଠୁଆ ହେଲେ ବି ହାସ୍ୟରସରେ ପାରଙ୍ଗମ ଥିଲେ । ଖୁବ ମଜାଳିଆ ପ୍ରକୃତିର । ଥରେ ସେ ଇଲେକ୍ସନ ପ୍ରଚାରରେ ବାହାରିଲେ । ଗୋଟେ ଗାଁ ମୁଣ୍ଡରେ ପ୍ରଚାର ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ ଠାକୁରାଣୀ ମଣ୍ଡପରେ କୁଜିନେତା ଜଣକ ଭାଷଣ ଦେବାପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲେ । ତାଙ୍କ ଭାଷଣ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଗାଁ ଲୋକେ ରୁଣ୍ଡ ହେଇଗଲେ । କୁଜିନେତା ଜଣକ ମଞ୍ଚ ଉପରକୁ ଆସିଲେ । ହେଲେ ଏ କି ଅଦ୍ଭୁତ ରୂପ ? ଫୁଲମାଳ ପରିବର୍ତ୍ତେ ବେକରେ ଲମ୍ବିଛି ଛିଣ୍ଡା ଚାପଲର ମାଳ । ପାଦରେ ଛିଣ୍ଡା ଚପଲ ହଳେ । ମୁଣ୍ଡରେ ଗେଣ୍ଡୁମାଳ । ଗାଲରେ ଧଳା ଧଳା ଚୂନ ପରି ଠାଏ ଠାଏ ପାଉଡର । ଆଖିରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମୋଟର କଜ୍ବଳ ଗାର । ଦେହରେ ପିନ୍ଧିଥିବା ପାଇଜାମାରେ ଠାଏ ଠାଏ ଅଲଗା ରଙ୍ଗର ରପୁ ମରାହେଇଛି । ବିଲକୁଲ ଜୋକର ପରି ଠାଣି । କୁଜିନେତା ଜଣକ ଭାଷଣ ଆରମ୍ଭ କଲେ । ପ୍ରଥମେ ନିଜର ପରିଚୟ ପ୍ରଦାନ କଲେ । ତାଙ୍କର ନାମ ଥିଲା - ଶ୍ରୀ ଶ୍ରୀମତୀ ମିସ ମିଷ୍ଟର ହରିହର ଗଙ୍ଗାଧର ମହେଶ୍ୱର ଭୁବନେଶ୍ୱର ଦାସ ବିହାରୀ ମହାମହୋପାଧ୍ୟାୟ । ସେ ଭାଷଣରେ ନିଜ ପରିଚୟ ପ୍ରଦାନ କରି ଆରମ୍ଭ କଲେ ଭାଷଣ । ଯାହା ଥିଲା - ଆଜ୍ଞା ନମସ୍କାରେ । ତେମେ ଅପଣେ ମେତେ ଛିଣ୍ଡା ଚପଲରେ ଭୋଟ ଦେବେ । ନହଲେ ମୋର ବଲାନ୍ସ ଫେଲ ହେଇଯିବ । ମୁଁ ଜିତିଲେ ପୁରା ଭାବରେ ଫିଟିଙ୍ଗ କରିଦେବି ସବୁ ।