ଯାହାଙ୍କ ଲାଗି ଆସିଛ ବନ୍ଧୁ

ଯାହାଙ୍କ ଲାଗି ଆସିଛ ବନ୍ଧୁ

      ଏହି ଦୁନିଆ ବୁକେ,

ସିଏ ତ' ବାପା ମଣିଷ କରେ

    ଓପାସେ ପଡି ଭୋକେ ।

ହାତକୁ ଧରି କାନ୍ଧେ ବସାଇ

      ମେଳା ବୁଲାଏ କେତେ,

ଅଳି ଅଝଟ ନାଲି ଆଖିରେ

      ଆକଟ ପଣ' ସେତେ ।

ରକତ ପାଣି କରି ପଢ଼ାଏ

   ପୁଅକୁ ଯେତେ ପାଠ,

ଧାର ଉଦ୍ଧାର କରଜେ ବୁଡି

   ଘରର ମେରିଖୁଣ୍ଟ ।

ମା ' ଗଲାଣି କେବେଠୁ ଛାଡି

     ଗାଁ' ରେ ବାପା ଏକା,

ଚଳୁନି ପାଦ ଦୁଶୁନି ବାଟ

     ପୁଅର ନାହିଁ ଦେଖା ।

ଏମିତି ପୁଅ ବଦଳି ଗଲା

   ମରୀଚିକାକୁ ଦେଖି,

ମୋ ଭଳି ଦିନେ ତୁ ବି ଭୋଗିବୁ

ଦୁନିଆ ହେଲା ସାକ୍ଷୀ ।