ଯାହା ମୁଁ ଭାବୁଛି

ଯାହା ଯାହା ମନେ

ଭାବେ ବେଳେ ବେଳେ

 ବୁଝିତ ପାରେନି

ଯେତେ ଦିନ ପାଇଁ କଣ୍ଟ ରହିଅଛି

 ଆୟୁ ତ ସରେନି।

ମଣିଷ ଭାବନା ଦୈବ ଆନମନା

ଯୁଆଡ଼େ ଓଟାରେ ତେଣିକି ଯାଇ

କର୍ମ ଫଳ ଭୋଗ ଶେଷ ହେବା ପରେ

ଡାକ ଶୁଣିବେ ତ ଜଗତ ସାଇଁ।

ସେଥିପାଇଁ ବୋଧେ କାଳିଆ

ଥାଆନ୍ତି ଦୂରେଇ ଦୂରେଇ

ମନ କଥା ଜାଣି ସବୁ ତ ପୂରଣ

ମୋହ ମାୟା ନ ଛିଣ୍ଡାଇ।

ମୋ ଦୃଷ୍ଟିରେ ପଡ଼େ ସଖା ସହୋଦର

କେତେ ଯେ ଇତର ଜନ

ଆଗ ପଛ ହୋଇ ସଂସାରୁ ଗଲେଣି

ଛିନ୍ନ କରି ଏ ଭବ ବନ୍ଧନ।

ଅନେଇଛି ମୁହିଁ ମୋ ପାଳି କେବେକୁ

 ପଡ଼ିବ ନିଶ୍ଚୟ ଏଠି

ଆସିଥିଲି ଏକା ଯିବି ସିନା ଏକା

ଜାଣେନା କେବେ କେଉଁଠି?