ଶେଷଯାତ୍ରା

ମୋ ଶେଷ ଯାତ୍ରା ବୋଧେ ଏମତି କିଛି ହେବ

କବିତା କହୁ କହୁ ନିଶ୍ୱାସ ଅଟକି ଯିବ

ଲୋକ କହିବେ

କବି ଲୋକ ଭାବନା ରାଇଜେ ଥିବ

ଟିକେ ଜୋର ଦେଇ ଡାକ ଉଠି ଯିବ।

ସାହିଭାଇ କାନ୍ଦ ବୋବାଳି ରେ ଫାଟୁଥିବ

ମା ମୋର ଘନ ଘନ ଚେତା ହଯାଉ ଥିବା

ବାପ ଖୁଣ୍ଟ ପରି ଛିଡା ହେଇଥିବ

ସାଙ୍ଗ ସାଥି ସବୁ ମିଛ ଭାବି ହସି ଉଡେଇବ

ମୋ ଶେଷ ଯାତ୍ରା ବୋଧେ ଏଇ ପରି ହେବ।

ଗୋଲାପ ର ଶେଜ ଦିଅ କବି ଯିବ

ଶଙ୍ଖ ହୁଳହୁଳି ଦିଅ ଦୁନିଆ ଜାଣିବ

ଆଜି ଏ ଦୁନିଆ କୁ ଜଣେ କବି ଛାଡିବ

ମୋ ଶେଷଯାତ୍ରା ବୋଧେ ଏମିତି ହେବ।