ପିତୃଶ୍ରଦ୍ଧା ଭକ୍ତି

ସର୍ବ ଭରତୀୟ           ଧର୍ମ ଗ୍ରନ୍ଥ ସାରେ

          ଅଛି ତିନି ପିତୃଋଣ

ତା ମଧ୍ୟରେ ସାର        ଏକ ପିତୃଋଣ

          ପାଳନ୍ତି ମାନବ ଗଣ  ।

ଆଶ୍ବିନ ମାସର           କୃଷ୍ଣପଷ ଠାରୁ

        ଅମାବାସ୍ୟା ପନ୍ଦର ଦିନ

ମାନବେ ପାଳନ୍ତି         ଶ୍ରଦ୍ଧା ଭକ୍ତି ସହ

         ପିତୃପକ୍ଷ ର ପାଳନ  ।

ଏ ସମୟେ ସୂର୍ଯ୍ୟ        କନ୍ଯା ରାଶିରେ

        ପ୍ରବେଶ କରି ଥାଆନ୍ତି

ବିଧିର ବିଧାନେ           ଏ ପନ୍ଦର ଦିନ

         ସମସ୍ତେ ପଳି ଥାଆନ୍ତି ।

ମୃତ୍ଯୁପରେ ଯେବେ    ଶରୀରକୁ ତ୍ଯାଗେ

        ପ୍ରେତ ଯୋନିରେ ପ୍ରବେଶ

ବାର ଦିନ ଯାଏ          ବିଧିବଦ୍ଧ ଭାବେ

        ପିତୃ ଲୋକରେ ପ୍ରବେଶ ।

ବ୍ରହ୍ମାପୁରାଣ ରେ          ଲେଖା ହୋଇଅଛି

        ଏହାର ପୁରା ନିୟମ

ଆଶ୍ବିନ ମାସର           କୃଷ୍ଣ ପକ୍ଷରେ ତ

        ଯମଙ୍କ ମୁକ୍ତି ନିୟମ  ।

ସର୍ବ ପିତର କୁ             ମୁକ୍ତ କରିଥାନ୍ତି

        ଯିବେ ସେ ନିଜର ଲୋକ

ସନ୍ତାନଙ୍କ ଠାରୁ            ଆଶା ଅଭିଲାଷେ

         ଆସିଥାନ୍ତି ନିଜ ଲୋକ ।

ଏପରି ମୁକ୍ତରେ            ଯମରାଜା ଠାରୁ

          ଆସିଥାନ୍ତେ ଆଶାକରି

ପିଣ୍ତ ପ୍ରଦାନରେ           ତୃପ୍ତ ହୋଇ ପୁଣି

          ଫେରିଯାନ୍ତି ଯମ ପୁରୀ ।

ନିଜ ଲୋକଠାରୁ         ନପାଇ ଫେରିଲେ

          ହୁଅନ୍ତି ଅତି ନିରାଶ

ପୁରା ବର୍ଷ ଯାକ           ଉପବାସେ ରହି

          ମନରେ ଥାଏ ଅସନ୍ତୋଷ ।

ଶ୍ରଦ୍ଧା ସମୟରେ             ପୂଜା ବିଧିଧ୍ୟାନେ

         ଏକାଗ୍ରତା ର ଜରୁରୀ

ଏ ଦିନ ଗୁଡାକେ             ଅଖାଦ୍ଯ ନଖାଇ

          ପିତୃ ଶାନ୍ତି ତ ଜରୁରୀ ।

ଏ ସମୟେ ଯଦି              ବର୍ଜିତ ଖାଦ୍ଯକୁ

          ନ କରିବ ଯେ ସେବନ

ପିତୃ ପୁରୁଷ ତ              ହୋଇଯିବେ ଦୁଃଖି

          ନ କରିବେ ଯେ ଭକ୍ଷଣ ।

ଗୃହଶାନ୍ତି ପାଇଁ              କର୍ତ୍ତବ୍ଯ କରିବା

         ସର୍ବେ ହେବା ଆମେ ଖୁସି

ତାଙ୍କରି ଆତ୍ମାଟା            ଶାନ୍ତି ପାଇଗଲେ

         ଆମେବି ହୋଇବା ଖୁସି ।

ପିତୃ ପୁରୁଷଙ୍କୁ               ଖୁସି କରିଥିଲେ

       ଦେବାଦେବୀ ମଧ୍ଯ ଶାନ୍ତି

ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସାରେ            କର୍ତ୍ତବ୍ଯ କରିଲେ

        ସଭିଙ୍କୁ ମିଳିବ ଶାନ୍ତି  ।

ମୁଁ ଛାର ବାଳକ            କିବର୍ଣ୍ଣି ପାରିବି

        ଆଉବା ପିତୃଙ୍କ ଭକ୍ତି

ମୋ ଠାରେ ଏତିକି        ସୁଦୟା ରଖିବେ

        ଥାଉ ମୋ ଠାରେ ଏ ଭକ୍ତି ।