ନଦୀ ପାଇଁ ଗୀତ ଟିଏ

ରୂପ ନିଏ ତଟିନୀ ଝରଣା ଦେହରୁ 

ଯେବେ ଜଳଧାର ତାର ଖସି ପଡେ 

ପାହାଡ଼ର ମଥାନରୁ 

ନଦୀ ସେତ ନାରୀଟିଏ 

ରୁମଝୁମ ଘୁଙ୍ଗୁର ଶବ୍ଦେ 

ଉଛୁଳାଇ ବନାନୀ 

କେତେ ଶିଳା ପଥର ଡେଇଁ 

ବଣ ଜଙ୍ଗଲେ ଥାଏ ଧାଇଁ 

ଅଙ୍କେଇ ବଙ୍କେଇ ଚାଲେ 

ସମତଳ ଛୁଇଁ l

ଦିଗନ୍ତ ରୁ ଦିଗନ୍ତ 

ନୀଳ ନଭନିମା ଛୁଇଁ 

ବାଧା ବିଘ୍ନ କୁ ଭୃକ୍ଷେପ ନ କରି 

ଆଗେଇ ଚାଲରେ ସେ 

ଧର୍ମ ସଂସ୍କୃତି ସଭ୍ୟତାର 

ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ 

କହି ଚାଲେ ସେ 

ଶସ୍ୟ ଶ୍ୟାମଳା ସମୃଦ୍ଧ ଭରା 

କେତେ ଯୁଗର କେତେ କାହାଣୀ 

ହସି ହସାଏ ଦୁଇ କୂଳର ଭୂଇଁ l 

ପବିତ୍ର ପୁଣ୍ୟତୋୟା ସେ 

ଶତ ସହସ୍ର ନାମ ବହି 

କେଉଁଠି ବ୍ରହ୍ମପୁତ୍ର କେଉଁଠି ଜାହ୍ନବୀ 

ଆମାଜନ କେଉଁଠି ନାଇଲ ବା କାହିଁ 

ସସାଗରା ଧରା ର ଅଟେ ସେ ଧମନୀ 

ସ୍ପନ୍ଦନେ ତାର ଜୀବଜଗତ 

ରହିଛନ୍ତି ଜିଇଁ 

ସାରା ସଂସାରର ଜୀବନ ରକ୍ଷକ ସିଏ 

ମଥାନତ ସେହି ପବିତ୍ର ଜଳଧାରେ l