ମୟୂରୀ ଗୋ ଦେଖ ଆକାଶେ ଘୋଟିଛି

ମୟୂରୀ ଗୋ !

ଦେଖ ଆକାଶେ ଘୋଟିଛି ମେଘ !

ମୟୂରୀ ଗୋ !

ଟିକିଏ ବୁଲେଇ ଆଣ ତୁମ ନଜର ,

ସରିଲା ଦିନ ସେ ଗରମ ଯାତନା ତାଡନାର ,

ଆଜି ଆଉ ନାହିଁ ସେ ଦାରୁଣ ଦିନ ନିଦାଘର ,

ତୁମକୁ ମୋତେ ସେ ସିଜେଇ ତା ତାଡ଼ନାରେ ଆଜି ଉଭାନ ନାହିଁ ଚିହ୍ନ ବର୍ଣ୍ଣ ତାର ।୧

ଋତୁ ଚକ୍ରେ ଅନେକ ଦେଲା ସେ ତାଡନା ,

ଗୋ ମୟୂରୀ ଆଉ କାହିଁ କର ମନ ଉଣା ,

ଆଜି ମେଘମାଳ ଛାତିରେ ସାଉଁଟି ଶ୍ରାବଣ ଯେ ଉପନୀତ ହୁଏ ଆନମନା ,

ଗରଜି ଗରଜି ମେଘ ଖଣ୍ଡ ଦିଏ ଝରାଏ ସଲୀଳ ଝରଣା । ୨

ପଲକ ଟିକିଏ ଘୁଞ୍ଚେଇ ଦେଖ ଆକାଶକୁ ,

ତା ଛାତିରେ ଆଉଜି ରହିଥିବା ସେ କଳାହାଣ୍ଡିଆ ମେଘମାଳକୁ ,

ଆଜି ସେ ବ୍ୟଗ୍ର ବର୍ଷିବାକୁ ,

ସତେ ପୋଛିଦେବ ଧରଣୀର ଉଷ୍ଣତାକୁ । ୩

ଗୋ କେକୀ ବିଳମ୍ବ କାହିଁ କର ହଜାଉଛ ସମୟକୁ ,

ଦେଖି ସେ କଳା ମେଘକୁ ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ନୃତ୍ୟ କରିବାକୁ ,

ଆସ ପ୍ରିୟେ ନାଚିଯିବା ପାଦେ ପାଦ ଛନ୍ଦି ଅପେକ୍ଷା ଅବା ଆଉ କାହାକୁ ,

ଉଛୁର ହେଲେ ଖୋଜିଲେ ବି ମିଳିବନି ଏ ବେଳାକୁ । ୪

ଅମାନିଆ ହୁଏ ଏ ବର୍ଷା ରାଣୀ ,

ମୋତେ ଆଜି ସେ ଭିଜେଇ ସାରିଲାଣି ,

କିନ୍ତୁ ମନ ମୋର ତୁମ ସଙ୍ଗ ବିନା ଭିଜି ପାରେନି ,

ହେ ମୟୂରୀ ଆସ ଭିଜେଇବା ପହିଲା ବର୍ଷାରେ ମନ ଦେହ ବିଳମ୍ବ କରନି । ୫