" ମୃତ୍ଯୁ "

ଯେତେ ଅଭିମାନ କରିବାର ଅଛି

କରିନିଅ ପ୍ରିୟା ଏବେ ,

ମନ ଭରି ତୁମେ ଢାଳି ଦିଅ ଲୁହ

ରଖ ନାହିଁ ବାକି କେବେ

ମୃତ୍ଯୁ ପରେ ମୋର ମୋ ଛାତି ଉପରେ

କାନ୍ଦିବନି ମଥା ରଖି ,

ଲୁହ ଭରା ତୁମ ଉଦାସିଆ ମୁହଁ

ପାରିବିନି ମୁଁ ଯେ ଦେଖି

ବିଞ୍ଚି ଦେବ ତୁମ କଅଁଳ ଓଠରୁ

ହସର ପାଖୁଡା କିଛି ,

କେତେ ଭଲପାଅ ଦେଖୁ ଥିବି ମୁ ଯେ

ଶୋଇଥିଲେ ଆଖି ବୁଜି

ଆର ଜନମକୁ ଋଣି କରି ଦବ

ମୋ ଛାତିରେ ଫୁଲ ଦେଇ ,

କୃଷ୍ଣଚୁଡା ପରି ହସୁଥିବି ମୁଁ ଯେ

ଜଲନ୍ତା ଜୁଇରେ ଶୋଇ

ଭିଜିଭିଜି ଆମ ମୁଗ୍ଧ ଅତୀତରେ

ସୁଖୀଥିବ ସଦା ଏଠି ,

ଜହ୍ନ ରାଇଜରୁ ଯୋଛନା ହାତରେ

ନିଇତି ଲେଖିବି ଚିଠି