କର୍ମ କ୍ଷେତ୍ରେ ଯାଆ ରେ ଧନ

ବରଷକେ ଥରେ ମନେପଡେ ମାଆ

ଶରୀର ଅସୁସ୍ଥ ହେଲେ

ଜ୍ଵର ର ଅବସ୍ଥା ବର୍ଣ୍ଣିବା ନିମିତ୍ତ

 ଭାଇ ଭଉଣୀ ଧାଇଁଲେ l

ନବଦିନ ରହି ବାହୁଡ଼ି ଯାଆନ୍ତି

କର୍ମ ଭୁମି ଶିରୀକ୍ଷେତ୍ର

ମାଆ କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି ବାହୁନି ବାହୁନି

ନ ଯା ଛାଡି ମୋର ସୁତ l

ଗଜପତି ରାଜା କାଳିଆ କୁ ରାଜା

କରି ଦାସ୍ୟ ଭାବ ବହି

ଛେରା ପହଁରା ତ ରଥରେ କରନ୍ତି

ଆତ୍ମ ବଡ଼ିମା ନଥାଇ l

ଭାଇ ଭଉଣୀ ଓ ସେବକ କୁ ଧରି

ବାହୁଡ଼ି ଯାଆନ୍ତି ରଥେ

ମାଉସୀ ମାଆ ଟି ପୋଡ଼ ପିଠା ଧରି

ଠିଆ ହୋଇ ଥାଏ ପଥେ l

ଶରଧା ବାଲିଟା ଧନ୍ୟ ହୋଇଯାଏ ଧନ୍ୟ ହୁଏ ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ

ଭକତ ଗହଳି ଦେଖଇ କାଳିଆ

ଚାନ୍ଦୁଆ ତ ମେଘ ଖଣ୍ଡ l

ଜାତୀୟ ଦେବତା ଉତ୍କଳ ର ସେହି ରଖନ୍ତି ଭକତ ମାନ

ଭକତ ପାଇଁ କି ସବୁ କରି ପାରେ

ନାହିଁ ତାର ସ୍ୱାଭିମାନ l

ମାନବୀୟ ଲୀଳା କରୁଅଛ ପ୍ରଭୁ

ଜଗତ ର ଶିକ୍ଷା ପାଇଁ

ବଡ଼ ଭାଇ ପାଏ ବଡ଼ର ସଂମାନ ସାନ ସରବଦl ସ୍ନେହୀ l

ହଳ ଲଙ୍ଗଳ କୁ ବଳରାମେ ଦେଇ

କୃଷିକୁ ଅଗ୍ରାଧିକାର

ଜନ ସମାଜକୁ ଜଣାଉଛ ପ୍ରଭୁ

କୃଷକ ଅଟଇ ସାର l

ଶୁଭଦ୍ରା ଭଉଣୀ ସାଥିରେ ନେଉଛ

ମଝିରେ ନେଉଛ ତାଙ୍କୁ

ଦୁଇ ଭାଇ ମିଶି ଭଉଣୀ ସୁରକ୍ଷା

ଦେଖାଅ ଜଗତ ଯାକୁ l

କି ସୁନ୍ଦର ତଵ ମାନବୀୟ ଲୀଳା

କିଏବା ପାରିବ କହି

ଚତୁର୍ମୁଖେ ବ୍ରହ୍ମା ବର୍ଣ୍ଣି ନପାରନ୍ତି

ମୋହିନୀ ରେ ଶିବ ବାଇ l

ଝୁଲି ଝୁଲି ଚାଲେ କାଳିଆ ହାତିଟି ଏଣିକି ତେଣିକି ଚାହିଁ

ଅକିଞ୍ଚନ ପରେ କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ଦିଅ

ରଥେ ଥରେ ଦେଖୁ ଯାଇ

ପ୍ରଭୁ ହେ, ରଥେ ଥରେ ଦେଖୁ ଯାଇ ।