କାହିଁକି ?

କାହିଁକି ?

କାହିଁକି ଏ କାନ୍ଦ କାହିଁକି ବୋବାଳି

କାହିଁକି ସହିବ ଏ ମା !

ଛାତିରେ ତାର କାହିଁକି ଦରଦ

କାହିଁକି ଫୁଟିବ କଣ୍ଟା

ହେ ଭାରତ ର ଜନତା

କେତେ ତୁ ସହିବୁ ପଡୋଶୀ ରାଜ୍ୟ ର

ଦୁଃଖ ଭରା ଯନ୍ତ୍ରଣା ।

କେତେ ତୁ କାନ୍ଦିବୁ ହୃଦୟ ଚିପୁଡ଼ି

କୋଳେ ଚାପି ଧରି ତୋର ସନ୍ତାନ ।

ଦେ ସଦବୁଦ୍ଧି ! ଦେ ମା ସାହସ

ହେଉ ଭାବ ପରିବର୍ତ୍ତନ ।

ଭାଙ୍ଗିଯାଉ ଯେତେ ଦୁଃସାହସ ଘର

ଶତ୍ରୁ ର ହେଉ ବିନାଶ ।

ସାହସୀ ଯବାନ ଦେଉ ରେ ଜବାବ

ଗଢ଼ିଉଠୁ ନୂଆ ଇତିହାସ ।

କାହିଁକି ମାଗିବ ପ୍ରାଣ ବଳି ଆଉ

କାହିଁକି ରକ୍ତାକ୍ତ ହେବ ମାଟି

କେଉଁ ଅଧିକାରେ ସନ୍ତାନ ମରିବ

ଶତ୍ରୁ ଆଗେ ଛାତି ପାତି ।

କାହିଁକି ଲିଭିବ ମଥା ର ସିନ୍ଦୁର

କାହିଁକି କାନ୍ଦିବ ପତ୍ନୀ ।

ଲିଭିବ ଯଦି ରେ ଲିଭିଯାଉ ଯେତେ

କାପୁରୁଷତା ର ବହ୍ନି ।

କାହିଁକି କାନ୍ଦିବ ଭଉଣୀ ଭାଇର

କଟା ହାତେ ରାକ୍ଷୀ ଦେଖି।

କଟିବ ଯଦି ତ ମଥା କଟୁ ଶତ୍ରୁ ର

ରାକ୍ଷୀ ଡୋର ପଣ ରଖି ।

କାହିଁକି କାନ୍ଦିବ କଅଁଳା ଛୁଆ ଟା

ତା ବାପା ଶବ ଦେଖି

ହସ ଫୁଟୁ ସେଇ କୁନି କଢ଼ ମୁଖେ

ଯୁଦ୍ଧ ଫେରନ୍ତା ପିତାକୁ ଦେଖି ।

ସମୟ ଆସିଛି ଜାଗି ଉଠୁ ଆହେ

ବିର ଯବାନ ମାଟିର

ଜବାବ ଦେଉ ସେ ରକ୍ତ ବଦଳରେ

ପ୍ରତି ଟି ରକ୍ତ ବିନ୍ଦୁ ର ।

ଏ ଲଢ଼େଇ କେବଳ ନୁହଁ ଯବାନ ର

ଲଢ଼େଇ ମା ପାଇଁ ପୁଅ ର ।

ଏ ଲଢ଼େଇ କେବଳ ନୁହଁ ସିନ୍ଦୁର ର

ଲଢ଼େଇ ଭଉଣୀ ରାକ୍ଷୀ ର ।

ଏ ଲଢ଼େଇ କେବଳ ନୁହଁ ମା ପାଇଁ

ଲଢ଼େଇ ଆମ ସମ୍ମାନ ର।

ଭଗ୍ନ ହେଉ ଦମ୍ଭ , ନଗ୍ନ ହେଉ ଶତ୍ରୁ

ହସି ଉଠୁ ମାଆ ମୋର ।

କେତେ ବା ସହିବ ଦହନ ଗଞ୍ଜଣା

କେତେ ବହୁଥିବ ରକ୍ତ ।

ସମୟ ଆସିଛି ସୁପ୍ତ ସନ୍ତାନ ର

ଜାଗି ଉଠ ମାତୃ ଭକ୍ତ ।

©ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତ ପହି