ଏ ଦୁନିଆ ଏକ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ

ବିଚିତ୍ର ଏ ସୃଷ୍ଟି ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ମହିମା

ଅଟେ ଅନନ୍ତ ଅପାର

ତାହାରି ମଧ୍ୟରେ ଆମ ବସବାସ

ଏଇ ଆମର ସଂସାର ।

ଆମରି ଭିତରେ କେତେ ଭେଦଭାବ

ଆମେ ହିଁ ତାର ପ୍ରତିକ

ନିଜର ସୁବିଧା ନିଜେ ବିଚାରିଛୁ

ରଖିଛୁଁ ଆମର ଟେକ ।

ପୁଣି ନିଜ ହାତେ ନିଜକୁ ବାଛିଣ

କରିଅଛୁ ଜାତି ଭେଦ

ସମସ୍ତେ ଏକାଠି ନିଜରି ଭିତରେ

ରହିଛି କିଛି ପ୍ରଭେଦ ।

ଗୋଟିଏ ମାଆର ସନ୍ତାନ ଆମେରେ

ଏ ଦୁନିଆ ଆମ ଘର

ରକତ ଜଦି ଭାଇ ଅଲଗା ନୁହଇ

ଆମେ ହିଁ ସର୍ବେ ନିଜର ।

ଆମେ ତ ମାନବ ଜାତି ଅଟୁ ପରା

ଆମର ନାହଁ ଭେଦଭାବ

ଏ ରଙ୍ଗ ମଞ୍ଚ ରେ ଜୀବ ଥିବାଯାଏ

ରଖିବୁ ଆମ ସ୍ବଭାବ ।

ଏକାଠି ହୋଇଣ ନିଜ ପରମ୍ପରା

ବଜାୟ ରଖିବୁ ନିତି

ହିଂସା କେବେବି କରିବୁ ନାହିଁ ଟି

ରଖିବୁ ଆମ ନାଆଟି ।

ତଥାପି ଅଧର୍ମ କାର୍ଯ କରି ଆମେ

ନିଜକୁ କରୁ ଲଢେଇ

ଅଧର୍ମ ନିଆଁରେ କେତେ ବଳିଦାନ

ଦେଉଛୁ ଆମେ ଚଢେଇ ।

ଜାଣିବି ଅଜଣା ହେଇ ବାଟବଣା

କାହିଁ ପାଇଁ ଏଇ ହାଟ

ଅଧିକାର ହେତୁ ଏ ରଙ୍ଗ ମଞ୍ଚରେ

ସର୍ବଦା ଲାଗୁଛି ନାଟ ।

ସମାଜ ଦେଖୁଛି ସାମାଜିକ ନାଟ

କେତେବେଳେ କଣ ହେବ

ପରିବର୍ତ୍ତନ କେବେ ନ ହୋଇବ

ନିଜେ ସତର୍କ ରହିବ ।

ଏ ସାରା ସଂସାର ଏପରି ଚଳିବ

ଆମ ପୃଷ୍ଠଭୂମି ମଞ୍ଚ

ନିଜକୁ ନିଜେ ଠିକ୍ ରେ ଚିହ୍ନିବା

ଦୁନିଆ ଟା ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ।