ବାପା

ଆଗକୁ କବିତା ଲେଖିବା ପାଇଁ
ନିଅଣ୍ଟ ପଡିବନି ମୋତେ ଶବ୍ଦ
କାହିଁକି ଜାଣିଛୁ !
ମୁଁ ଗୋଟେ ଶବ୍ଦ
ଆଉ ତୁ ଗୋଟେ ଶବ୍ଦାଳୟ ।

ତୁ ଆଉ ମୁଁ ମିଳନରେ ଶବ୍ଦ
ବାରମ୍ବାର ମିଳନରେ ଧାଡ଼ି
ବିଚ୍ଛେଦରେ ଭର୍ତ୍ତି ହେବ ଭାବ
ଆଉ ବାରମ୍ବାର ମିଳନ ବିଚ୍ଛେଦ ପରେ
ତୋ ଆଖିରେ ଝଲସି ଉଠିବ ସମୁଦ୍ରେ ଲୁହ
ତା' ପରେ ସିନା କବିତା ଆସିବ
ଯଦିବି ସେ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରହିବ ।

ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କବିତା କଥା ତୁ ଛାଡ୍
ଧରିଲେ ବି କେଉଁଠୁ ଆସିବ ଯେ ?
ତୁ ତ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଛୁ ମୋ ପାଇଁ
ମାଳ ମାଳ ପ୍ରଶ୍ନପତ୍ର ;
ଏପଟେ ମୁଁ ଏଡେଇ ଦେଇ
ଦୁଃଖ ଆଉ ଅଭାବର ହିମାଳୟକୁ
ସର୍ବଦା ସନ୍ଧାନରେ ଅଛି
ତୋ ଚୁରନି ଆଖି ହଳକକୁ..
ଯିଏକି ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ଇ
ଚୋରାଇ ନେଇଯାଇଥିଲା
ମୋ ସର୍ବାଙ୍ଗର ମର୍ଦାଙ୍ଗୀକୁ....।

#Bab_L_U

- ଏହାର ଶୀର୍ଷକ ନ୍ୟସ୍ତ ମୋ ଦେବୀ ଉପରେ...