ଡବାଘିଅ

ମୋ ଅଙ୍ଗେନିଭା ଡାଏରୀର

ପ୍ରତିଟି ଫବିତାକୁ କବିତା କହି

ଯେତେ ଉସୁକାଇଲେ ,

କି ଯେତେ ମିଠା ସ୍ୱରରେ

ମୋତେ ' କବି ମହାଶୟ ' ଡାକିଲେ ବି

ମୁଁ ଠିକ୍ ଚିହ୍ନିଛି ତୁମକୁ ।

ତୁମ ପରି ପ୍ରତିଟି ଝିଅ

ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଡବାଘିଅ

ତୁମକୁ ମୁଁ ଅବା କବିକୁଳ

ବାରଂବାର ଦେବୀ କହିଦେଲେ

ହୋଇଯିବନି ତମେ ଦିଅଁ ।

ବିଶ୍ୱାସ ଓ ନିଶ୍ୱାସବୋଲା ଗୋଟେ ଚୁମା

ତୁମକୁ ତରଳାଇ ଭାଙ୍ଗିଦେଇପାରେ ;

ଗୋଟେ ତତଲା ମୁହୂର୍ତ୍ତର ସ୍ପର୍ଶ

ତମ ନିଜତ୍ବ ଓ ଦେବୀତ୍ୱକୁ

ଜାଳିପୋଡି ଛାରଖାର କରିଦେଇପାରେ ।

ଥରେ ଆସ !

ଲେସି ହୁଅ ମୋ ' ଠି

ନିଜ ଭିତରେ ନିବୁଜ୍ କରିଦିଅ ମୋତେ ,

ସେଇଠି ଅଛି ମୋକ୍ଷ

ସେଇଠି ଅଛି ଅସଲ ଦେବୀତ୍ୱ !

ଦେଖିବ ,

ନିଜକୁ ଜଳାଞ୍ଜଳି ଦେଇ

ତୁମେ ଯେବେ ଆଲୁଅ ଯାଚୁଥିବ ;

ପୃଥିବୀର ଗାଢତମ ଅଂଧାରକୁ

ମୁଁ ନିଜର କରିସାରିଥିବି ।