ଆତ୍ମା ଜଳୁଛି

କଳାକାର ମରିଯାଏ ସିନା

କଳା ଏଠି ଜମା ମରେନା

ଶରୀରଟା ଜଳିଯାଏ ସିନା

ହେଲେ ଆତ୍ମା ଜମା ଜଳେନା ।

ନଗ୍ନତାର ଦୁନିଆରେ

ନଗ୍ନତାକୁ ଆଦର ମିଳେ ସିନା

ସଠିକ କଳାକାର ସନ୍ମାନ ପାଏନା

କଳା ତା କୁହୁଳି କୁହୁଳି ହୋଇଯାଏ ଚୂନା ।

ଏଠି ମିଛ ମାୟା ସଂସାରରେ

ସତ ସମ୍ପର୍କ ଗଢା ହୁଏ ସିନା

ସମ୍ପର୍କର ଡୋରୀ ନେଇ

ଜୀବନର ଅନ୍ତିମ ପଥ ଚାଲିହୁଅନା ।

ଜୀବନର ମଞ୍ଚ ଏଠି

ଥିଟରର ସିନେମା

ହେଲେ ସାଧନାର ପୀଠ ଜଳୁଛି

ସେଠି ଯାଇହୁଏନା ଜମା ।

କଳାକାର ଏଠି ହସୁଛି

କିନ୍ତୁ ତା ଅନ୍ତର ଆତ୍ମା କାନ୍ଦୁଛି

ଅନ୍ୟକୁ ସୁଖ ଦେବାକୁ ଚାହିଲେ

ଦୁନିଆ ପାଗଳ କହୁଛି ।

ଆଜିର ମଣିଷ ବିଷକୁ ଆପଣେଇ

ଅମୃତ ଫୋପାଡି ଦେଉଛି

ଜୀବନର ଅମୃତ ଚାଖିବା ଆଗରୁ

ତା ଶରୀରଟା ବିଷ ହେଉଛି ।

ଜୀବନର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝିନୀ ମଣିଷ

ଜୀବନକୁ ଜାଳି ଦେଉଛି

ଜୀବନର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝିବା ଆଗରୁ

କେତେଥର ସେ ମରିସାରିଛି ।

ଜୀବନର ଶାନ୍ତି ଭାବି

ଅଶାନ୍ତିର ବାଟ ଧରିଛି

କାଞ୍ଚନ ଭାବି ସେ

କାଚକୁ ସାଥି କରିଛି ।

ସେଥିଲାଗି ଆଜି ଶରୀର ବଦଳେ

ତା ଆତ୍ମା ଜଳୁଛି

ପୁଣି କୁହୁଳି କୁହୁଳି

ତା ଆତ୍ମା ଜଳୁଛି ।