सुखाचा बुरखा

ज्या ठिकाणच्या मातीत उगवल्या, वाढल्या

हसल्या, खेळल्या ती माती सोडून

दुसऱ्या जमिनीत रुजतात,

फुलतात, फळतात या तेजस्विनी|

सुखाचा बुरखा पांघरून

दु:खाचा कढ पितात माझ्या भगिनी ||धृ||

स्वत:ला मूल होत नाही म्हणून

स्वत:च्या हाताने नव-याचे दुसरे लग्न

 लावून देतात या तपस्विनी |

सुखाचा बुरखा पांघरून

दु:खाचा कढ पितात माझ्या भगिनी ||१||

असं म्हणतात, एका म्यानेमध्ये

राहत नाहीत दोन तलवारी पण

सवतीलाही बहिणीप्रमाणे जपतात या योगिनी |

सुखाचा बुरखा पांघरून

दु:खाचा कढ पितात माझ्या भगिनी ||२||

मनाचा मोठेपणा दाखवता दाखवता

अंत:करणात उठलेला

जाळ विझवता विझवता

तिळ-तिळ तुटतात या विरहिणी|

सुखाचा बुरखा पांघरून

दु:खाचा कढ पितात माझ्या भगिनी ||३||

लेकराचे बोबडे बोल

ऐकता ऐकता

पती विरहाची वेदना

पचवता पचवता

स्वतःला छंदात गुंतवतात या मानिनी|

सुखाचा बुरखा पांघरून

दु:खाचा कढ पितात माझ्या भगिनी ||४||

भावा पुरूषा तूही असं वागला असतास

दोष असता तुझ्यात तर पत्नीचे दुसरे लग्न लावला असतास

नाही ना! मग का दिला त्या दोघींचा बळी

वंश वाढविण्यासाठी तुझा?

सख्यांनो व्हावं लागेल ग तुम्हाला आता सौदामिनी||५||