नशीब आहे फुटके

देऊ किती दोष मी

नशीब आहे फुटके ।

घर नाही दार नाही

वर आभाळही तुटके ।

एकेक दाना अन्नाचा

तोही कठीण दिवसाला ।

विचारच सरले आता

अर्थच काय जीवनाला ।

जिथे कुंपण असे मोडके

पाय देऊन जाती सारे ।

दिवसाही बघतो मी

अंधारातले सगळे तारे ।

म्हणू कसा माणूस मी

दुबळा लाचार वाटसरू ।

दिसेचना रस्ता पुढे

घेऊन कुबडी काय करू ।