मिलन
मिलन
तार छेडता गोड सूर निघती
मनोमिलन होता तार छेडता
प्रेमाचे सार प्रेम प्रेम निघतच
प्रेम शब्दच भारी सारे बढती
मुले मुली नि फुले खूप नटती
कलींची फुले उमलती फुलती
आल्हादिता ती पाण्यात चिंबती
चिंबल्या मनाची ओल सुजलती
रेखीव तन सौंदर्य खुलविती
प्रेमात न्हाऊ चला सारे विरती
मनही असे सुंदर भगवती।।
गोडी चाखू दोघांत. एकरूप ती
एकीत असे मजा बेकीत सजा
विरहात दुःख आनंदातच रूजा
जा माफ केले तुला तू कर मला
प्रेमे आलिंगू. एक होऊ ती कला
मदमस्त होऊन जगू आपण
होऊ खूपच नसे मी तू क्रुपण
खरे रुप दाविता कुणी दर्पण
कशाला हवा आम्हा मानापमान
एक पाऊल पुढे तुझे नि माझे
वाहू दोघे मिळून संसारी ओझे
विरह साहवेना मला नि तुला

