સર્જનસંહારની જોડલી

યુગ યુગના કેડા પર કદમો ભરતી,

સર્જન સંહાર બેની જોડી આવે;

પૃથ્વીના હૈયા પર પગલાં ધરતી,

રચના ને નાશ બેની જોડી આવે. ૧.

સંહારે સર્જનને દીધા ડારા :

“પાછી વળ, પાછી વળ, પામર બંધુ !

પાછાં લૈ જા પા પા પગલાં તારાં,

ફાળે ફાળે હું બ્રહ્માંડો છુંદું.” ૨.

સર્જનનાં નયણાંએ પાંપણ ઢાળી,

ગાલો પર લજ્જાનાં ડોલર ઊઠ્યાં,

મલકાવી મોઢું એ બોલી બાળી,

“જાઓ વીર ! મૈત્રીથી મ્હાલો છુટ્ટા.” ૩.

સંહારે ઈશ્વરના વાઘા પહેરી,

અબજોની માનવતા બાળી ઝાળી;

સર્જનની ધારા ત્યાં શતધા રેલી,

રોપી રહી મુક્તિની કેસર–ક્યારી. ૪.

સંહારે માનવની ડોકે ડોકે,

બેસીને બંદૂકના ધૂંવા ફૂંક્યા;

સર્જનનાં કર–અંગુલ અડક્યે અડક્યે,

પત્થરને હૈયે પણ ગીતો ગૂજ્યાં. પ.

સંહારે નિરખ્યું 'રે મારાં થાણાં,

તેને શું સર્જનની લ્હેરો લાગી !'

ધા દેતો ધાયો: સર્જનનાં ગાણાં

ચૌદિશ રેલાયાં : ક્યાં જાવે ભાગી ! ૬.

•