ચિતા સાત સો જલે સામટી

ચિંતા સાત સો જલે સામટી

ઈતનાં ઈંધણ રાખ્યાં’તાં

ભાઈ ! ઇતનાં ઈંધણ રાખ્યાં’તાં,

લંબા ચૌડા સબ કોઈ સાટુ

ખાંપણ પૂરાં માપ્યાં’તાં

ભાઈ! ખાંપણ કોરાં માપ્યાં’તાં. ૧.

કાલા–પાની, ગરીબ ટાપુ,

વાળીઝોળી રાખ્યાં’તાં

ભાઈ ! વાળીઝોળી રાખ્યાં’તાં,

ઉપવાસીની સગવડ સમજી

સ્મશાન ઓરાં રાખ્યાં’તાં

ભાઈ! મસાણ સન્મુખ રાખ્યાં તાં. ૨.

આપઘાતીઆ હતભાગીને

માવીતર સાંભરતાં’તાં

ભાઈ! માતાપિતા સાંભરતાં’તાં !

આાંદામાનની અમરાપુરીથી

ગંદાં ઘર વધુ ગમતાં’તાં

ભાઈ! ગદાં ઘર બહુ ગમતાંતાં ! ૩.

સાત સાત શત મુર્દાં કેરા

હા હા કા ર નીંગળતા’તા

ભાઈ ! હાહાકાર ઉકળતા’તા,

જીવતાંનાં ક્રન્દન કરતાં પણ

કંકાલો વધુ રડતાં'તાં

ભાઈ! કંકાલો વધુ રડતાં’તાં ! ૪.

મનકી હમારે મનમેં રહે ગઈ

મરનેકી મિટ ગઈ બાતાં

ભાઈ! મરનેકી મિટ ગઈ બાતાં,

કફન, ઈંધણાં, સ્મશાન, સબકુછ

રહ્યાં હાય હા ! વા ખાતા

ભાઈ ! રહ્યાં બાપડાં વા ખાતાં ! ૫.