બાપુનાં પારણાં

બાપુ ! છ માસના વ્હાણાં રે

કારાગરની કબરે ઓરાણા રે

કૂડા બોલે કાળજડાં ત્રોફાણા

રઘુપતિ રામ ! રૂદેમાં રેજો રે !

બાપુ ! લખિયા છે કાગાળ કરડા રે

વાચી હાકેમ થઈ ગયા ઠરડા રે

દેતી વગડામાં ધેનુ ભાંભરડા - રઘુપતિ રામ૦

બાપુ ! માનવીઓ મત્ય ડૉળે રે

મદમત્તો ઉડાંડે છે ટૉળે રે

તે દી ધાહ દીધી હરિ ખોળે — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! આતમ જેવા તપેલા રે

એવા છઠ્ઠીના ધોમ ધખેલા રે

લીધા ધાનના કૉળીડા છેલ્લા — રધુપતિ રામ૦

બાપુ સાતમે વાત વંચાણી રે

સારી સુષ્ટિ સૂપડલે સોવાણી રે

એક અણડગ દરિયાની રાણી — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! આઠમનાં અંજવાળાં રે

પડ પૃથ્વીનાં પડિયાં છે કાળાં રે

ઉપવાસીનાં લોહી ડોળાણાં — રઘુપતિ રામ૦

બાપુ ! નોમે નસેનસ તૂટે રે ર૦

નીર પાછાં વળે ઘૂંટે ઘૂંટે રે

તોયે સંત-સમાધ ન છૂટે — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! દશમીએ ડુંગર ડોલ્યા રે,

વિકરાળ વાણી વૈદ બોલ્યા રે

તો ચે દોર પોતાનો ન ભૂલ્યા — રઘુપતિ રામ૦ રપ

બાપુ ! એકાદશે અંત ઘડીઓ રે,

સારો સંસાર ચક્રાવે ચડીઓ રે

તોયે તૂટી નહિ કેદી-કડીઓ — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! બારશ ઊગી બળબળતી રે

મહાકાળ તણી છાંયા ઢળતી રે ૩૦

કૈકે કલ્પી ચિતા પણ બળતી — રઘુપતિ રામ૦

બાપુ ! તેરશે શક્તિની સીમા રે

ધબકાર હૈયા કેરા ધીમા રે

લાગી લ્હે તો કુરાનગીતામાં — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! ચૌદશે આંખો ઝંખાણી રે ૩પ

નવ ગમતી પોતાની યે વાણી રે

તબીબોની યે મત્ય મુંઝાણી — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! પૂનમે હાથ તો ધ્રૂજ્યા રે

કાળી પીડાએ કંઠ વરૂંધ્યા રે

પ્યાલા તોય સ્વહસ્તેથી પીધા — રધુપતિ રામ૦ ૪૦

બાપુ ! એકમે રગરગ વખડાં રે

માંડે છાતીએ કાન મનખડાં રે

જાણે મર્મ ન વૈદ મૂરખડા — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! નાડ્ય ગઈ વદ બીજે રે

પ્રાણુ-પંખીડું પીંજરે થીજે રે ૪૫

નરનારીનાં નેણલાં ભીંજે — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ત્રીજે બોલ્યા, નથી જાવું રે

રહ્યું ગાન અધૂરું તે ગાવું રે

ભગવાનને વાત ભળાવું — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! ઘાવ પડ્યા ઊંડા ઘટના રે ૫૦

'મહાદેવ'ના નામની રટણા રે

એની ચ્હે માથે પુષ્પોની ધખના — રધુપતિ રામ૦

બાપુ ! ચોથે ચોધારે રેલી રે

મીઠા હાસ્યની સૌ માથે હેલી રે

કીધી બાળ-સંગે ક્રીડા ઘેલી — રઘુપતિ રામ૦ પપ

બાપુ ! પંદર ખીલા ઠોકાણા રે

તોયે બિન્દુ ન રક્ત ડોકાણાં રે

ત્રીજા અગ્નિપ્રયાણનાં વા'ણાં — રઘુપતિ રામ૦

બાપુ ! વિશ્વમાં વિસ્મય રેલ્યાં રે,

એવો કોણ કે મોતને ઠેલ્યાં રે ! ૬૦

બોળાં ! ભીષ્મની વાતું યે ભૂલ્યાં — રઘુપતિ રામ૦

બાપુ ! વાટ વસમલીએ વળિયા રે

*મહાશંભુ પોતે સાંમા મળિયા રે

ભૂજ ભીડીને પૂછ્યાં કુશળિયાં — રઘુપતિ રામ૦

બાપુ ! ઝેરના પીતલ જોગી રે ! ૬૫

તમ બન્નેની પર્વણી ભેગી રે

*મહારાત્રીની મેળપ મોંધી — રધુપતિ રામ૦