ସତ ପ୍ରେମ

ଚଉଦ ବର୍ଷ ବୟସରେ ବିକାଶ ପ୍ରେମରେ ପଡିଥିଲେ। ବିକାଶ ସେତେବେଳେ ଅଷ୍ଟମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥିଲା,ଓ ବୟସ କମ୍ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଆଧୁନିକ ଯୁଗରେ ଲୋକମାନେ ଏହି ବୟସରେ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଦେଖି ସେ ପ୍ରେମରେ ପଡିଯାଇଥିଲା। ବିକାଶର ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମ ତାଙ୍କ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଥିବା "ଟିନା" ସହିତ ଥିଲା।

ଟିନା ଏକ ଧନୀ ପରିବାରର ଝିଅ ଥିଲେ, ବୟସ ମାତ୍ର ୧୩ -୧୪ ବର୍ଷ ହେବ ଏବଂ ରୂପରେ ଓ ଗୁଣରେ ସେ ସୁନ୍ଦର ଥିଲେ।ଟିନାଙ୍କ ପିତାଙ୍କର ଏକ ସମ୍ପତ୍ତି କାରବାର ଥିଲା।

ବିକାଶ ତା ମନରେ ଟିନାକୁ ହୃଦୟରୁ ଭଲ ପାଉଥିଲା କିନ୍ତୁ ସବୁବେଳେ ଏହା କହିବାକୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ।ବିକାଶଙ୍କ ପିତା ଏକ ବେସରକାରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷକ ଥିଲେ।

ତାଙ୍କ ପରିବାର ମଧ୍ୟ ସ୍ୱାଭାବିକ ଥିଲା, ସେଥିପାଇଁ ସେ ଭୟରେ ପ୍ରେମ ପ୍ରକାଶ କରିନଥିଲେ।

ପ୍ରେମର ବାହାନାରେ ବିକାଶର ଏକ ଖରାପ ଅଭ୍ୟାସ ମଧ୍ୟ ଭଲ ଅଭ୍ୟାସରେ ପରିଣତ ହେଇଗଲା। ସେ ପ୍ରତିଦିନ ସ୍କୁଲ ନ ଯିବା ପାଇଁ ନୂଆ ବାହାନା କରୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଆଜି କାଲି ସେ ଠିକ୍ ସମୟରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ସେ ଚୁପଚାପ୍ ସ୍କୁଲ ଯାଉଥିଲା। ପିତାମାତା ଭାବନ୍ତି ଯେ ପିଲାଟିର ଉନ୍ନତି ହୋଇଛି କିନ୍ତୁ ପୁଅର ହୃଦୟ ଅନ୍ୟ କେଉଁଠାରେ ଅଟକି ଯାଇଛି ସେ ଜାଣି ନଥିଲି!

ସମୟ ଏହିପରି ବିତି ଚାଲୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେ କେବେ ଟିନାକୁ ପ୍ରେମ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ସାହସ କରିପାରିନଥିଲା, କେବଳ ଲୁଚିଲୁଚି ଟିନାକୁ ଦେଖି ରହୁଥିଲା। ହଁ, ବେଳେବେଳେ ଦୁହେଁ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ କେବଳ ପଠା ପଢା ପ୍ରସଙ୍ଗରେ। ବିକାଶ ତାର ହୃଦୟ କଥା କେବେ ଟିନାକୁ କହିପାରିଲା ନାହିଁ।

ସମୟ ଅତିକ୍ରମ କଲା,

ଅଷ୍ଟମ ଅତିକ୍ରମ କରି, ନବମ ପାସ୍ କଲେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଦଶମ ପାସ କରିସାରିଛନ୍ତି,

କିନ୍ତୁ ଇଚ୍ଛା ହୃଦୟରେ ପୋତି ହୋଇରହିଗଲା।

ସେ ଦିନ ବିଦ୍ୟାଳୟର ଶେଷ ଦିନ ଥିଲା। ବିକାଶ ତା ହୃଦୟରୁ ବହୁତ ଦୁଃଖିତ ଥିଲା

ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଟିନାକୁ ଦେଖି ପାରିବି ନାହିଁ କାରଣ ଦଶମ ପଢ଼ା ସରିଲା ପରେ ବିକାଶ ର ପିତା ତାଙ୍କ ବିକାଶକୁ ଏକ ବଡ ସହରକୁ ପଠାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ।

ବିଦ୍ୟାଳୟର ଶେଷ ଦିନରେ ସମସ୍ତ ବନ୍ଧୁମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ସ୍ମୃତି ବାଣ୍ଟିଥିଲେ। ଟିନା ଆଜି ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ବହୁତ ଖୁସି ଥିଲେ। ସମସ୍ତେ ଉପଭୋଗ କରୁଥିଲେ, ଶେଷ ଦିନ କିନ୍ତୁ ବିକାଶ ର ଆଖିରେ ଲୁହ ଆସିଯାଇଥିଲା।

ବିକାଶ ଚୁପଚାପ୍ କ୍ଲାସକୁ ଯାଇ ଟିନାଙ୍କ ବ୍ୟାଗରୁ ତାଙ୍କ ସ୍କୁଲ ପରିଚୟ ପତ୍ର ବାହାର କରି ଦେଖିଲା ସେହି କାର୍ଡରେ ଟିନାର ଏକ ସୁନ୍ଦର ଫଟୋ ଥିଲା। ବିକାଶ ଭାବି ସ୍ଥିରକରି ନେଲା ଯେ ଏହି ଫଟୋ ଦେଖିବା ପରେ ହିଁ ମୋର ପ୍ରେମ ମନେ ରହିବ।

ବ୍ୟାଙ୍କରୁ ଋଣ ନେଇ ବାପା ବିକାଶ କୁ ବାହାରକୁ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ପଠାଇଲେ। ଟିନାଙ୍କ ବାପା ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ଏକ ସହରରେ ଏକ ବଡ଼ ଘର ନିର୍ମାଣ କରି ସେଠାକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରି ଚାଲିଗଲେ ବିକାଶ ବର୍ତ୍ତମାନ ଟିନାକୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଅଲଗା ହୋଇଗଲେ।

ସମୟ ଆଗକୁ ଗତି କରିଲା, ବିକାଶ ତାର ଅଧ୍ୟୟନ ସମାପ୍ତ କଲେ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଏକ ବଡ କମ୍ପାନୀରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲା, ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ଭଲ ଦରମା ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଜୀବନରେ ସବୁବେଳେ ଗୋଟିଏ ଅଭାବ ରହିଲା - ତାହା ହେଉଛି ଟିନା। ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଉଦ୍ୟମ ପରେ ମଧ୍ୟ ବିକାଶ ପୁନର୍ବାର ଟିନାଙ୍କୁ ଭେଟି ପାରିଲେ ନାହିଁ।

ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ବିକାଶକୁ ଏକ ସୁନ୍ଦର ଝିଅ ସହିତ ବିବାହ କରାଇଦେଲେ ଏବଂ ଘଟଣାକ୍ରମେ ଝିଅଟି ର ନାମ ମଧ୍ୟ ଟିନା ଥିଲା।ଯେତେବେଳେ ବିକାଶ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କୁ ଟିନା ନାମରେ ଡାକନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ହୃଦୟସ୍ପନ୍ଦନ ବଢ଼ି ପିଲାଦିନର ଚିତ୍ର ଆଖି ଆଗରେ ଦେଖାଯାଉଥିଲା। ସେ ନିଜ ପତ୍ନୀଙ୍କୁ ଏହା କେବେ ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ଦେଇ ନଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଆଜି ବି ସେ ଟିନାଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ଭଲ ପାଉଥିଲେ।

ଦିନେ ବିକାଶ କିଛି ଫାଇଲ ଖୋଜୁଥିଲା! ହଠାତ୍ ସେ ଟିନାର ପିଲାଦିନର ପରିଚୟ ପତ୍ର ପାଇଲେ। ଏହା ଉପରେ ମୁଦ୍ରିତ ଟିନାଙ୍କର ସୁନ୍ଦର ଚେହେରା ଦେଖି ବିକାଶ ଭାବପ୍ରବଣ ହୋଇଗଲା ସେତେବେଳେ ହିଁ ପତ୍ନୀ ଭିତରକୁ ଆସିଲେ ଏବଂ ସେ ସେହି ଫଟୋଟିକୁ ମଧ୍ୟ ଦେଖିଲେ।

ପତ୍ନୀ - ଏହା କାହାର ଫଟୋ?

ମୋତେ ଏହାର ଛବି ଦେଖାନ୍ତୁ।

ବିକାଶ - ଇଏ କିଛି ନୁହେଁ, ଏହା ପିଲାଦିନର ଏକ ବନ୍ଧୁ ର ଫଟୋ।

ପତ୍ନୀ - ଟିକେ ଦିଅ ଆରେ ଏହା ମୋର ଫଟୋ, ଏହା ମୋର ପିଲାଦିନର ଫଟୋ, ଦେଖ, ଏଠାରେ ଲେଖା ଯାଇଛି "ସରସ୍ୱତୀ କନଭେଣ୍ଟ ସ୍କୁଲ" ମୁଁ ଏଠାରେ ଅଧ୍ୟୟନ କରୁଥିଲି।

ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ବିକାଶ ଖୁସିରେ ପାଗଳ ହୋଇଗଲେ ଏ ତୁମର ଫଟୋ!

ତୁମେ ଜାଣିଛ ମୁଁ ପିଲାଦିନରୁ ଏହି ଝିଅକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଏ।

ଟିନା ବର୍ତ୍ତମାନ ବିକାଶଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଡାଏରୀ ଦେଖାଇଲେ ଯେଉଁଠାରେ ଟିନାଙ୍କର ଅନେକ ପିଲାଦିନର ଫଟୋ ଥିଲା।

ବିକାଶ ଖୁସିରେ କାନ୍ଦି ପକାଇଥିଲେ ସେ ସତରେ ବିଶ୍ଵାସ କରି ପରୁନଥିଲା କି ସେ ତାର ପିଲାଦିନରୁ ଭଲ ପାଉଥିବା ଝିଅ ସହ ବିବାହ କରିଛି। ଟିନା ବିକାଶ ଙ୍କ ଆଖିରୁ ​​ଲୁହ ପୋଛି ତାଙ୍କୁ ସ୍ନେହରେ ଆଲିଙ୍ଗନ କଲେ କାରଣ ସେ ଆଜିଠାରୁ ନୁହେଁ ବରଂ ପିଲାଦିନରୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରେମିକ ଥିଲେ। ବିକାଶ ବାରମ୍ବାର ବାରମ୍ବାର ଭଗବାନଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଥିଲା।