ହ୍ୱାଟସ୍ଆପ୍ ପାଠପଢାର ପ୍ରକୃତଚିତ୍ର

   ସିନ୍ଦୂରା ଫାଟିଲା ବେଳରୁ ଉଠି ଘର ଯାକର ପାଇଟି କରୁଛି ରତନୀ l ଏଇ ଭିତରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଠି

ଆସିଲେଣି l ଚାଳଛପର ଘରଟା ଜାଗା ଜାଗା କଣା l ସେଇ ବାଟ ଦେଇ ଘର ଭିତରେ ଚିକ୍ ଚିକ୍ ହେଇ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ପଡୁଛି l ସେଇ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ପଡିବାଟାବି ରତନୀ ପାଇଁ ଘଣ୍ଟାର କାମ କରେ l ରତନୀ ଜାଣି ପାରୁଥିଲା ଆଜି ବିଲକୁ ଯିବା ଡେରି ହେଇଗଲାଣି l ଯେତେ ତରତର ହୋଇ କାମ କଲେ ବି କାମ ସରୁନି l

          କ'ଣ ଏବେ କରିବ ସେ l ଏଇ କେତେ ଦିନ ହେଲା ପିଲା ତିନିଟାଙ୍କ ପେଟକୁ ଦାନା ମୁଠେ ଦବା କଷ୍ଟ ହେଇଗଲାଣି l ଆଗରୁ କେଇଘର କାମ ଧରିଥିଲା l କି ରୋଗ ଆସିଲା କେଜାଣି ଏବେ ସେଇଟା ବି ବନ୍ଦ l ତା ସ୍ୱାମୀ ଦନିଆ ଟା ଆଦ୍ୟରୁ ଅଯୋଗ୍ୟ l ସକାଳୁ ଉଠି ଲୋକ ପାଣିରେ ମୁହଁ ଧୁଅନ୍ତି l ସେ କିନ୍ତୁ ମଦରେ ମୁହଁ ଧୁଏ l ଏବେ ସରକାର ମଦ ଦୋକାନ ବନ୍ଦ କରି ଦେଇଚନ୍ତି ଯେ ଦନିଆ ସକାଳେ ସଞ୍ଜରେ ଏ ଗାଁ ସେ ଗାଁ ବୁଲୁଚି ଦେଶୀ ମଦ ଟୋପାଏ ପାଇଁ l ଆଉ ସିଏ ବା କି ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ଘରକୁ l

              ସିଆଡୁ କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି ଆସିଲା ବଡପୁଅ ରାଜୁଆ l ଗୋଟାଏ ଜିଦ୍ l ତା'ର ଗୋଟାଏ ମୋବାଇଲ୍ ଦରକାର l ଏବେ ସରକାରଙ୍କ ତରଫରୁ ହ୍ୱାଟସଆପରେ ପାଠପଢା ହେଉଛି l ତା'ସାଙ୍ଗମାନେ ସବୁ ପଢି ଗଲେଣି l ହେଲେ ସେ ପଢିପାରୁନି l କାହିଁକି ନା ତା'ର ମୋବାଇଲ୍ ନାହିଁ l ସାଙ୍ଗ ଘରକୁ ଗଲେ ସାଙ୍ଗ ବି ଏବେ ପାଖ ପୂରଉନି l କହୁଛି ସାମାଜିକ ଦୂରତା ନ ରଖିଲେ କରୋନା ହେଇଯିବ l ତେଣୁ ତା'ର ମୋବାଇଲ୍ କିଣିବାଟା ନିହାତି ଦରକାର l

        ତାଟକା ହେଇ ପୁଅକୁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା ରତନୀ l 

       ଏଁ....ଇଏ ପୁଣି ପାଠପଢା ପାଇଁ ଏତେ ବ୍ୟସ୍ତ l ମୁଁ ତ ସବୁଦିନ ୟାକୁ ଘୋଷାଡି ଘୋଷାଡି ନେଇ ଇସ୍କୁଲରେ ଛାଡେ l ଇସ୍କୁଲ୍ ଗଲାବେଳେ ୟା ଗର୍ଜନରେ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡଟା ଫାଟିପଡେ l କେବେ ଇସ୍କୁଲରେ ରହେ ତ ପୁଣି କେବେ ମୋ ପଛେପଛେ ଆସି ଘରେ ହାଜର l ଆମ ଗାଁ ଇସ୍କୁଲରେ କୋଉ ମାଷ୍ଟର କି ମାଷ୍ଟରାଣୀ ନାହିଁ ଯିଏ ତାକୁ ବୁଝେଇକି ପାଠ ପଢେଇ ଦବ l ଆଉ ଇଏ ଏବେ ପଢିବାକୁ ଏତେ ଉଚ୍ଛନ୍ନ l

       ପୁଅକୁ ବୁଝେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ରତନୀ l ଆରେ,ବଞ୍ଚିକି ରହିଲେ ତ ପାଠ ପଢିବ l ଆମ ଭଳି ଗରିବଙ୍କ ପାଇଁ ଭାତ ମୁଠାଏ ଯୋଗାଡ କରିବା କଷ୍ଟ ହେଇ ଯାଉଚି l ସେ ହ୍ୱାଟସଆପ୍ ପାଠପଢା ହେଲେ ହଉ ନହେଲେ ନାହିଁ l ହେଲେ ରାଜୁଆ ର ଗୋଟେ ଜିଦ୍ ସେ ମୋବାଇଲରେ ପାଠ ପଢିବ l ପୁଅର ମୋବାଇଲ୍ କିଣା ଜିଦ୍ ଦେଖି ଠାଏ କରି ଗୋଟାଏ ଚାପୁଡା କଷିଦେଲା ରତନୀ l ସିଆଡେ ବିଲକୁ ଯିବା ଡେରି ହଉଚି l ଆଉ ଇଏ ଏଠି ପାଲା କରୁଚି l ରାଜୁଆ ସେମିତି ଠିଆ ହେଇ ଭେଁଭେଁ କରୁଥିଲା l ବିଲକୁ ବାହାରିଗଲା ରତନୀ l 

   ହେଲେ ମା' ମନଟା ଜମା ବୁଝୁ ନଥିଲା l ପିଲାଟା ତ କିଛି ଖରାପ କଥା ପାଇଁ ଜିଦି କରିନି l ପାଠପଢା ପାଇଁ କରିଚି l ହେଲେ ମୋବାଇଲ୍ ପାଇଁ ପଇସା ଆସିବ କୋଉଠୁ ? ସରକାର ବି ବଡ ଅବୁଝା l ଆରେ ଆମେ ପଇସା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିପାରିବୁନୁ ବୋଲି ତ ତମ ଇସ୍କୁଲକୁ ପଠଉଚୁ l ରାଜୁଟା ଆମର ଇସ୍କୁଲ୍ ଯାଉଥିଲା ବୋଲି ତାକୁ କୁପନ୍ ମିଳିଲା l ସେଇଥିରେ କେତେଗୁଡେ ଚାଉଳ ମିଳିଲା ଯେ ଦିନ କେଇଟା ଆମର ସେଇଥିରେ ଚଳିଗଲା l ଛୁଆ ଦି'ଟା ଇସ୍କୁଲରୁ ଖାଇଦେଇ ଆସୁଥିଲେ ଯେ ଗୋଟେ ଚିନ୍ତା ଯାଉଥିଲା l ଏବେ ତ କରୋନା ଆଇଲା ଦିନୁ ସେତକ ବି ନାହିଁ l ଛୁଆଙ୍କ ପାଇଁ ଦି'ଟା କ'ଣ ଯୋଗାଡ କରିବା କେଡେ କଷ୍ଟ ହେଇଗଲାଣି l

          ସରକାରଙ୍କ ଉପରେ ରାଗରେ ଗାରୁଗାରୁ ହେଇ ରତନୀ କହି ଚାଲିଥାଏ ଆରେ ତମେ କ'ଣ ଆମ ଅବସ୍ଥା ବୁଝିପାରୁନ ଯେ ପୁଣି ଏବେ ଆମ ମୁଣ୍ଡରେ ବୋଝ ଉପରେ ଆହୁରି ନଳିତା ବିଡା ଲଦି ପକଉଚ l ମୋ ପୁଅ ଛୋଟ ଛୁଆ l ତାର ବି ଦୋଷ କ'ଣ ? ଏଇ ଗାଁ ଇସ୍କୁଲ୍ ମାଷ୍ଟର ମାଷ୍ଟରାଣୀ ଯାକ ନମ୍ବର୍ ମାଗିକି ମୋ ପୁଅ ମୁଣ୍ଡକୁ ଖରାପ କରି ସାରିଲେଣି l ସେଇଥି ପାଇଁ ସେ ଜିଦି କରୁଛି ମୋବାଇଲ୍ ପାଇଁ l

       ହେଲେ ମୋବାଇଲ୍ କିଣିବାକୁ ପଇସା କୋଉଠୁ ଆଣିବି ? କାମ କରି ଯାଉଥିଲେ ମାଲିକାଣୀଙ୍କ ଠାରୁ କିଛି ପଇସା ଧାର୍ କରି ଆଣିଥା'ନ୍ତି l ପଛରେ କାମ କରି ଶୁଝି ଦେଇଥା'ନ୍ତି l ହେଲେ ଏବେ ତ କାମ କରି ଯାଉନି l କୋଉ ବିବେକରେ ପଇସା ଧାର୍ ମାଗିବି l ଆମେ ଗରିବ ହେଇପାରୁ ହେଲେ ଆମେ ଅବିବେକୀ ନୁହଁ l ଏଇମିତି ବରବର ହେଉଥାଏ ରତନୀ l ହଠାତ୍ ତା'ର ମନେ ପଡିଲା l କାଠ ବାକ୍ସରେ ପୁରୁଣା କାନଫୁଲ ହଳେ ଅଛି l ତା' ଝିଅ ବେଳର l ସେଇଆକୁ ଲଗେଇ ସେ ଶାଶୁଘର ଆସିଚି l କାଳେ ଭାଙ୍ଗିଯିବ ସେଥିପାଇଁ ସେ ଜମା ପିନ୍ଧେନି l ବାକ୍ସରେ ସାଇତି ରଖିଥାଏ l କୁଣିଆ ମଇତ୍ର ଘର ଗଲେ ପିନ୍ଧିକି ଯାଏ l ସେଇଟାକୁ ବିକିଦେଲେ ହୁଏତ ମୋବାଇଲ୍ କିଣିବାକୁ ପଇସା ହେଇଯିବ l ସେ କାନଫୁଲ ନ ପିନ୍ଧିଲା ନାହିଁ l ଗାଁ ନିତିଆ ଦୋକାନରେ ପଚାଶ କି ଶହେ ଟଙ୍କା ଦେଲେ ହଳେ ଚିକିଚିକିଆ କାନଫୁଲ ହେଇଯିବ l ପୁଅର ପାଠପଢାଟା କିନ୍ତୁ ଆଗ l ପାଠପଢି ମଣିଷ ହେଲେ ଏଇମିତିଆ କାନଫୁଲ କେତେ କିଣିଦବ ସେ l ରତନୀ ସ୍ଥିର କଲା କାନଫୁଲଟା ବିକି ଦେଇ ମୋବାଇଲ୍ କିଣିବ l 

 ତା' ପରଦିନ କାନଫୁଲ ବିକା ହେଇ କିଣା ହେଲା ମୋବାଇଲ୍ l ହ୍ୱାଟସଆପ୍ ଖୋଲାହେଲା l ପ୍ରଶ୍ନପତ୍ର ଆସିଲା l ଉତ୍ତରଫର୍ଦ୍ଦ ବି ଆସିଲା l ହେଲେ ସେସବୁ ଲେଖାପଢା ପାଇଁ ରାଜୁଆ ପାଖେ ସମୟ କାହିଁ ? ତାକୁ ତ ଛୋଟାଭିମ୍ , ନାଚଗୀତ ଦେଖିବାକୁ ସମୟ ଅଣ୍ଟୁନି l ପାଠପଢା କଥା କହିଲେ ଯୋଉମାନେ ରାଜୁଆକୁ ସାମାଜିକ ଦୂରତା ରଖିବା କଥା କହୁଥିଲେ ସେମାନେ ଏବେ ମୁଣ୍ଡକୁ ମୁଣ୍ଡ ଯୋଡିଦେଇ ରାଜୁଆ ମୋବାଇଲରେ ନଟିଆ କମେଡି ଦେଖୁଚନ୍ତି l 

ସେଦିନ ବିଲରୁ କାମସାରି ଘରକୁ ଫେରିଲା ରତନୀ l ସଞ୍ଜ ହେଇଗଲାଣି l ମା' କୁ ଦେଖିଦେଇ ରାଜୁଆ ଖାତା କଲମ ଆଣି କ'ଣ ସବୁ ଲେଖି ପକଉଥାଏ ମୋବାଇଲରୁ ଦେଖିଦେଖି l ମା' ମନ ଭାରି ଖୁସି l ପୁଅ ତା'ର ଏବେ ପାଠରେ ମନ ଦେଲାଣି l 

   ଦନିଆ କୋଉଠି ଥିଲା କେଜାଣି ଝପଟି ଆଇଲା l ପଚାଶ ଟଙ୍କା ମାଗିଲା l ରତନୀ ମନା କଲା ତା ପାଖେ ଟଙ୍କା ନାହିଁ l ଯୋଉ ପଚାଶ ଟଙ୍କା ଅଛି ସେଇଥିରେ କାଲିକି ତେଲଲୁଣ ହବ l ସେତକ ଦେଇଦେଲେ କାଲି ଛୁଆ ଖାଇବେ କ'ଣ ?

         ରାଗରେ ଗର୍ଜନ କଲା ଦନିଆ l ମୋବାଇଲ୍ କିଣିବାକୁ ପଇସା ଅଛି ଆଉ ମତେ ଦବା ପାଇଁ ପଚାଶଟା ଟଙ୍କା ନାହି l ରତନୀକୁ ମିଳିଲା ଅଶ୍ଳୀଳ ଶୋଧା,ବିଧା,ଚାପୁଡା,ଗୋଇଠା l ସେତିକି ରେ ବି ମନ ଶାନ୍ତି ହେଲାନି ଦନିଆ ର l ଝପଟି ଯାଇ ମୋବାଇଲ୍ ଟା ଛଡେଇ ଆଣିଲା ରାଜୁଆ ହାତରୁ l ଦୁଲ୍ କିରି କଚାଡି ଦେଲା ତଳେ l ରାଜୁଆ ଆଉ ରତନୀ ଏକାବେଳେ ଦଉଡିଗଲେ ମୋବାଇଲଟା ଉଠେଇବାକୁ l ଆଉ କିଛି ନଥିଲା l ମୋବାଇଲଟା ଭାଙ୍ଗି ଚୁନା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା l ତା ସହିତ ଭାଙ୍ଗି ଚୁନା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ରତନୀର ପୁଅକୁ ପାଠ ପଢେଇ ମଣିଷ କରିବାର ସ୍ୱପ୍ନ l