ପ୍ରେମ ତୋର କାହ୍ନା

କାହ୍ନୁ ରେ, କାହ୍ନୁ ରେ, ମୋ କାହ୍ନୁ ରେ, 

ସ୍ନେହ ଦେବାକୁ ପ୍ରେମ କରିବାକୁ,

ଥିଲେ ତ ତୁମ ପାଇଁ ଯଶୋଦା ରାଧା,

ତାଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦେଲ କନ୍ଦାଇ ମାରିଲ,

ରହିଗଲା ରାଧା କାହାଣୀ ଅଧା ।

ଏମିତି କାହିଁ ତୁମ ପ୍ରେମ ମୋହନ,

ତୁମ ଲାଗି ପରା ଝୁରଇ ଯାହାର ମନ,

ବିରହ ଵେଦନା ତୋର ଆରାଧନା,

ଦେଇ ଥାଏ ଖାଲି ସଦା ସର୍ବଦା ।

କେତେ ନିନ୍ଦା ଗାଳି କପାଳେ ତୁମର 

ଯିଏ ହୁଏ ତୁମ ଶ୍ୟାମସୁନ୍ଦର,

ତୁମ ଭରସାରେ ଏଇ ସଂସାରେ,

ରହି ଯାଏ ହେଇ ଦୁଃଖରେ ଵନ୍ଧା ।

ପ୍ରେମମୟ ତୁମ ପ୍ରେମ ଅଜବ,

ଲଗାଈ ଦିଅ ସେ ଏମିତି ଭାବ,

ଭାଵେ ଭୋଳା କରେ ଭସାଏ ଲୁହରେ,

ପଢାଏ ଜୀଅନ୍ତା ମରଣ ଵିଦ୍ୟା ।।