ଗୁରୁ ବନ୍ଦନା

ଗୁରୁ ବ୍ରହ୍ମା, ଗୁରୁ ବିଷ୍ଣୁ

    ଗୁରୁ ମହେଶ୍ବର

ଗୁରୁ ନିଜେ ମହାପ୍ରଭୁ

     ଜଗତ ଠାକୁର ।

ଗୁରୁପଦ କଞ୍ଜେ ଫୁଟେ

    ସଦା ପଦ୍ମଫୁଲ

ଝରେ ଅମୃତର ଝର

   ହୋଇ ପରଫୁଲ୍ଲ ।

ଗୁରୁପଦକଞ୍ଜେ ସର୍ବ

   ଦେବ ନିତ୍ୟ ବାସ

ଗୁରୁ ଆଶୀର୍ବାଦେ ହୁଏ

   ଜ୍ଞାନ ପରକାଶ ।

ଗୁରୁ ଦିବ୍ୟ ନେତ୍ରେ ବର୍ଷେ

   ଆଲୋକର ଧାରା

ତାଙ୍କ ସ୍ପର୍ଶେ ବହେ ସ୍ୱର୍ଗ

   ମନ୍ଦାକିନୀ ଧାରା ।

ଗୁରୁକର ସ୍ପର୍ଶେ ଦୂର

   ହୁଏ ଅନ୍ଧକାର

ଗୁରୁ ସର୍ବ ଜ୍ଞାନାଜ୍ଜନ

  କର ନମସ୍କାର ।

ଗୁରୁ ସଦା ଜଗତର

    ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର

ଗୁରୁକରିଥାନ୍ତି ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ

   ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର ।

ଗୁରୁବିନା ମିଳେ ନାହିଁ

    ଶିଷ୍ୟେ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ

ଗୁରୁ ସର୍ବ ଜ୍ଞାନାଧାର 

   ପ୍ରଭୂ ଭଗବାନ ।

ଗୁରୁ ଗତି ମୁକ୍ତି ଦାତା

    ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ

ଗୁରୁ ବିନା ଶିଷ୍ୟ ଜ୍ଞାନ

   ନିତ୍ୟ ନିରର୍ଥକ ।

ଯହିଁ ଗୁରୁ ତହିଁ ଥାନ୍ତି

    ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ଶିବ

ତେଣୁ ଗୁରୁ ଆଜ୍ଞା ସିଦ୍ଧ

   ପଦେ ପ୍ରଣମିବ ।

ଗୁରୁ ନିତ୍ୟ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ

    ବିଶ୍ୱ ପୂଜନୀୟ

ତାଙ୍କପଦେ ମଥା ନତ

   କର ଶିଷ୍ୟେ ସ୍ଵିୟ ।

ଗୁରୁ ଆଜ୍ଞା ବଳେ ଶିଷ୍ୟ

   ସଦାକରେ ଜୟ

ଗୁରୁ ଆଜ୍ଞା ବଳେହୁଏ

   ସର୍ବ ପାପ କ୍ଷୟ ।

ସର୍ବ କର୍ମପ୍ରଦର୍ଶକ

   ଜ୍ଞାନର ପସରା

ଗୁରୁ କୃପା ବଳେ ହୁଏ

    ମନୋହର ଧରା ।