ଭକ୍ତି

ନିର୍ମଳ ହୃଦୟେ ପବିତ୍ର ଅନ୍ତରେ

ବିଭୁ ପାଦେ କର ଲୟ 

ଧନୀ ଦରିଦ୍ରର ବାଛ ବିଚାରରେ 

ସଭିଙ୍କୁ ଦିଏ ଅଭୟ II

ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଅପୂର୍ବ ମିଳନ 

ଥିଲେ ଏକାନ୍ତିକ ନିଷ୍ଠା

ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି ଦୟା ନ ଥାଏ ତା' ମାୟା 

ଦେଖାଏ ତା' ପରାକାଷ୍ଠା II

ଧ୍ରୁବ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ବିଶ୍ୱାସର ଭେଦ 

ଅତି ନିବିଡ଼ତା ଥିଲା 

ଅଜ୍ଞାନତା ତା'ର ଦୂରୀଭୂତ ହୋଇ 

ପ୍ରଭୁ ଦର୍ଶନ ପାଇଲା II

ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ ରାମ ଅବତାରେ 

ଶବରୀର ଭକ୍ତ ନିଷ୍ଠା 

ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ଅପେକ୍ଷା ସେ କରି 

ରାମଙ୍କ ଦର୍ଶନେ ଶ୍ରେଷ୍ଟା II

ଭକ୍ତ ସୁଦାମାଙ୍କ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଙ୍କ ଭାବ 

ପ୍ରେମ ଭକ୍ତିରେ ଧରି 

ଧନ୍ୟ ହୋଇଗଲା ଖୁଦ ଭଜା ଦେଇ 

ହୃଦେ ଭକ୍ତି ଭାବ ଭରି II