श्रीकृष्णाची भूपाळी
श्रीकृष्णाची भूपाळी
ऊठि गोपाळजी! जाइ धेनुकडे ।
पाहती सौंगडे वाट तूझी ॥ ध्रु. ॥
लोपली हे निशी मंद झाला शशी ।
मुनीजन मानसी ध्याति तुजला ॥ १ ॥
भानु-उदयाचळी तेज पुंजाळले ।
विकसती कमळे उदकावरी ॥ २ ॥
धेनुवत्से तुला बाहती माधवा ।
ऊठि गा यादवा उशिर झाला ॥ ३ ॥
ऊठि पुरुशोत्तमा वाट पाहे रमा ।
दावि मुखचंद्रमा सकळिकांसी ॥ ४ ॥
कनकपात्रांतरी दीपरत्ने बरी ।
ओंवाळिती सुंदर तूजलागी ॥ ५ ॥
जन्मजन्मांतरी दास होऊ हरी ।
बोलती वैखरी भक्त तुझे ॥ ६ ॥
कृष्णकेशव करी चरणांबुज धरी ।
ऊठि गा श्रीहरी मायबापा ॥ ७ ॥