संतांची भूपाळी

उठि उठि बा पुरुषोत्तमा । भक्तकामकल्पद्रुमा ।

आत्मारामा निजसुखधामा । मेघश्यामा श्रीकृष्णा ॥ध्रु.॥

भक्तमंडळी महाद्वारी । उभे निष्ठत श्रीहरी ।

जोडोनिया दोन्ही करी । तुज मुरारी पाहावया ॥१॥

संतसनकादिक नारद । व्यास वाल्मीकि ध्रुवपह्लाद ।

पार्थ पराशर रुक्मांगद । हनुमान अंगद बळिराजा ॥२॥

झाला प्रातःकाळ पूर्ण । करी पंचांग श्रवण ।

आला मुद्‌गलभट ब्राह्मण । आशीर्वचन घे त्याचे ॥३॥

तुझा नामदेव शिंपी । घेउनि आला आंगडे टोपी ।

आता जाऊ नको बा झोपी । दर्शन देई निजभक्तां ॥४॥

नानापरिचे अलंकार । घेऊनि आला नरहरि सोनार ।

आला रोहिदास चांभार । जोडा घेऊनि तुजलागी ॥५॥

सुगंध सुमने पुष्पांजुळी । घेऊनि आला सांवता माळी ।

म्हणे श्रीरंगा पदकमळी । अनन्यभावे समर्पू ॥६॥

कान्हुपात्रा नृत्य करी । टाळछंदे साक्षात्कारी ।

सेना न्हावी दर्पण करी । घेउनि उभा राहिला ॥७॥

लिंबुर हुरडा घेउनि आला । तो हा माणकोजी बोधला ।

दर्शन द्यावे बा ! त्याजला । भक्त भोळा म्हणऊनी ॥८॥

मिराबाई तुझेसाठी । दूध-तुपे भरुनी वाटी ।

तुझे लावावया ओठी । लक्ष लावुनी बैसली ॥९॥

नामदेवाची जनी दासी । घेऊनि आली तेल-तुपासी ।

तुज न्हाऊ धालावयासी । उभी ठेली महाद्वारी ॥१०॥

गूळ-खोबरे भरुनी गोणी । घेउनि आला तुकया वाणी ।

वह्या राखिल्या कोरडया पाणी । भिजो दिल्या नाही त्वा ॥११॥

आला चोखामेळा महार । स्वामी करीतसे जोहार ।

त्याचा करोनिया उद्धार । संतमेळी स्थापिला ॥१२॥

हरिभजनाविण वाया गेले । ते नरदेही बैल झाले ।

गोर्यााकुंभारे आणिले । खेळावया तुजलागी ॥१३॥

गरुडपारी हरिरंगणी । टाळमृदुंगाचा ध्वनी ।

महाद्वारी हरिकीर्तनी । तल्लिन कान्हा हरिदास ॥१४॥

निजानंदे रंगे पूर्ण । सर्वही कर्में कृष्णार्पण ।

श्रीरंगानुजतनुज शरण । चरणसेवा करीतसे ॥१५॥