अबीर गुलाल उधळीत रंग

अबीर गुलाल उधळीत रंग ।

नाथा घरी नाचे माझा सखा पांडुरंग ॥१॥

उंबरठ्यासी कैसे शिवू आम्ही जाती हीन ।

रूप तुझे कैसे पाहू त्यात आम्ही लीन ।

पायरीशी होऊ दंग गावूनी अभंग ॥२॥

वाळवंटी गावू आम्ही वाळवंटी नाचू ।

चंद्रभागेच्या पाण्याने अंग अंग न्हाऊ ।

विठ्ठलाचे नाम घेऊ हो‌उनी निःसंग ॥३॥

आषाढी कार्तिकी भक्तजन येती ।

पंढरीच्या वाळवंटी संत गोळा होती ।

चोखा म्हणे नाम घेता भक्त होती दंग ॥४॥