Library
ટર્નીંગ પોઈંટ ઇન એલ એ - ૨૦
ટર્નીંગ પોઈંટ ઇન એલ એ - ૨૦
સો વ્હાય સફર -
સમયનું ચક્ર આગળ વધી રહ્યું છે રૂપા પાંચ ફીલ્મો સફળતાથી કરી ચૂકી છે પ્રથમ સાથે જોડી જામી ચુકી છે. પાંચે ફીલ્મો હીટ રહી ભણતર પણ પૂરું કરી રહી હતી. લગ્નની જરુરિયાત જાણે રહી નહોતી. ૧૮ વર્ષ પછી પરિ અને રૂપા જુદા ફ્લેટમાં રહેતા હતા. વડીલોનાં માર્ગદર્શનની જરૂર હવે હતી નહીં. પ્રિયંકા મેમ સમજાવવતા રહેતા પણ હજી શી ઉતાવળ છે વાળી દલીલ અને સંતાન હમણા કારકિર્દી માટે જરૂરી નથી વાળી વાતો ન્યુઝ મીડીયા ચલાવતું રહેતું.
કમનસીબે અક્ષરને ચોથી સેમેસ્ટરમાં ડેઝર્ટેશન તેજ સમયે હતું તેથી તે રૂપાની અનુકુળતાએ સમય આપી શકતો નહીં જ્યારે આ વાતથી થતા ટેંશનો ખાળવા પરિની જવાબદારી વધતી હતી. એક વખત વાત વાતમાં પરિ બોલી ગઈ અક્ષર નથી ત્યારે હું છું ને અક્ષરનો રોલ બજાવવા અને આમે ય મને ગમે છે તારા પ્રિયતમનો રોલ ભજવવાનો.
નવા શોઝ નવી મૂવીઝ નવા ટ્રેંડ કે નવી ફેશન ઓફ ટેઇલર સ્વીફ્ટ કે કીમ કર્ડાશીયનની ટ્વીટ્સ ફોલો કરતી આ બંને પાસે ગોસીપની ખાણ હોય. એમની વાતો નિરંતર ચાલુ હોય ક્યારેક બીયર ક્યારેક સિગરેટ તો ક્યારેક મીની સ્કર્ટમાં બંને બારમાં ડાન્સ કરતી જુઓ તો નવાઈ ના પામશો. એમજ ચાલે છે આજકાલ બધે... ખાસમાં ખાસ બેસ્ટ ફેંડ એને જ કહેવાય છે. જે ગાપચી મારી મળવાનું ના છોડે લોસ એંજેલસ ઇઝ અ સીટી ઓફ એંજલ્સ તેની તો કંઇ વાતજ અનેરી. મલ્ટી મિલીઓનરના બોલ્ડ થોટ્સ ને બોલ્ડ એક્શન... એનીથીંગ ઇઝ પોસિબલ... એન્ડ હેલ વીથ અક્ષર હી નેવર કેર, સો વ્હાય સફર ! આઇ એમ હીયર.. કહી પરિ એ રડતી રૂપાને ચૂપ કરવા ટ્રાય કરી.
અંધારા એ જાત ઉતરડી લો. અજવાળાએ આળસ મરડી...!
રૂપા કંઈ સમજે તે પહેલા તો અક્ષરનો ફોન આવ્યો અને રૂપા ધ્રુસકે ને ધ્રુસકે રડી પડી.
અક્ષર બોલ્યો-
તરણે ટપક્યાં રૂદ્રાક્ષરના અશ્રુ આશરે,
રોપ્યા કર ને સ્મરણ ના છોડવા આશરે...!
રોપ્યા કર ને સ્મરણ ના છોડવા આશરે...!
ફોનમાં પણ રડી પડી. "પગલી ફિર કોઈ બૂરા સપના દેખા ક્યા ? પછી તો બીજા વીકે આપણે મળીએ કેટકેટલી વાતો કરવાની બાકી રહી જાય છે જયારે મળીએ ત્યારે આ વખતે તો બધી જ વાત કરીશું." તેમ અક્ષર પાસેથી પ્રોમિસ લઈ રૂપાએ રિસિવર નીચે મૂક્યું.
દરેકને મળવાનો આનંદ થાય ને ગૂમાવવાનો ડર... કદાચ આ કેસમાં મારું પણ એમ જ હશે... શું તને કદીય મારી બાબતે આવા વિચારો આવે છે ખરા ? મળ્યા ત્યારે પાછો વાતનો દોર પકડાયો ને અમે વાતોમાં ગરકાવ થઈ ગયા.
દરેક સંબંધના નામ હોવા તે પણ જરૂરી નથી.
ધરા ઉપર ચાંદનીમાં ન્હાઈ કોણ સૂતું છે લંબાઈ...?
વ્હાલ આવી પંગતે નિરખે બેઠું સંતાઈ...!
હા એજ દ્રશ્ય અગાશીએ છે ખાટલીની સગાઈ !
તું જ કહે ને તું જ વસે સર્વમાં સર્વત્ર પ્રેમ થઈ !
જોયો સાવ એકલો દરિયો...
અમારી ટચુકડી બારીએથી માનવીઓના મધુવનમાં,
જોયો સાવ એકલો દરિયો...
ચેહરાઓના વનમાં અમારો આસપાસનો રસ્તો,
નાના-મોટા પગલાંથી પંથ એક ફૂટ્યો...
સમી સાંજની હરિયાળીમાં ભૂરા આકાશની આશામાં,
લઈ તડકાનું ચોસલું... બે બટકાં ભરી લંઉ...
ને પેલા વરસાદથી ધરતીની સોડમ જરા ગટગટાવી લંઉ...
મનની આ પાર ને પેલે પાર..!
માણસને ગમે તેવું વાણીનું વૃક્ષ એક ઉગે..
ને શબ્દ મારો બને પારસમણિ...
પહોંચવાનું અક્ષરથી ઈશ્વર સુધી...
આયુષ્યની અયોધ્યામાં વ્યક્તિ અને અભિવ્યકતિ...
રેશ્મી ઋણાનુબંધ બને ખડક અને દીવાદાંડી...
તસ્વીરનું જ તીર્થધામ ને પ્રતીક્ષાના ઝરુખે દીવડી...
-- -રેખા શુક્લ (શિકાગો)
કોરા કાગળની વચ્ચે લખાણ ગહન લખેલું કે વછૂટી કેટલીય યાદો એમાંથી જાણે ફૂંટી હોય મોગરાની વેલી. મને વળગી એક કળી સુગંધ એની શ્વાસમાં થઈ ભળી રાતો રાતો ચાંદ મલક્યો શું... શરમાઈને એ ગયો સંતાઈ કે વાદળીના પાલવે ભૂલકું બની ગયો ચાંદલિયો ખોવાઈ. આમ એક અધુરું પાનું ક્યારેક પૂરું લખાશેની અણસમજમાં પડ્યું છે બૂક શેલ્ફની અડોઅડ ડાયરીમાં સંતાઈ ને.
“કોનો ફોન હતો?” પરિએ પૂછ્યું.
“સાહ્યબાનોજ તો વળી”
“શું કહેતો હતો?”
“પ્રથમની જેમ ફેરવતો હતો.આજની વાતો આવતા અઠવાડિયા પર રાખતો હતો... એને શું કહું હેત એના પર ઢોળાવા બેકરાર છે અને તે તેનાથી બીલકુલ જ બેખબર છે.”
“પણ હું તૈયાર છું ને તે વહાલને ઝિલવા.”
“ના બાબા ના."
થોડી ચુપકીદિ પછી તે બોલી.”આ મોટા થવાનું અને સમજણા થવાનું દુઃખ છે. પહેલા તે કહેતો તે બધું કરવાનું મને ગમતું હતું. હવે સમજણ જેમ જેમ આવે છે તેમ તેમ મારું કહ્યું પણ તે કરે તેવી વૃત્તિ જોર પકડે છે. મને “ટાઈમ પાસ” કહેલું તે સમજાય છે. અને હૈયામાં તિરાડ પડે છે. જો કે તે વાત તો હવે ભૂલવી રહી તેવું સમજ પણ કહે છે.પણ હૈયામાં એવું તો થાય જ છે ત્યારે તેં તો મને રમત રમવાની ઢીંગલી માની હતી ને? મારો પ્રેમ કેટલો શુધ્ધ અને સાત્વિક છે..જ્યારે તે તો તકસાધુ હતો ને?”
પરિ કહે, “મારો સગ્ગો ભાઇ છે પણ મને તે વખતે પણ નહોતું ગમ્યું અને આજે જ્યારે તે તારી સાથે સરસ રીતે વર્તે છે ત્યારે ક્યારેક તો તે શૂળ મને વાગી જતું. જો આ સમજણ તને જે આજે ડંખે છે તે મને તે વખતે કેમ ડંખતી હતી તેનું કારણ મને હમણાં સમજાયું તે વખતે અને આજે પણ મેં મિત્ર કરતા પ્રેયસીનાં રૂપમાં તને વધુ જોઈ છે. એ મારી છૂપી પ્યાસ તારો વીડીયો ઉતરતો હોય ત્યારે નીકળતી હતી.”
રૂપા પરિ સામે જોઇ રહી. તેની નિર્ભિકતા અને પ્રેમની કબૂલાત ગમી ગઈ.
જિગ્નુ હાઉસ કેફેમાંથી બહાર નીકળી પરિએ રૂપાનો હાથ પકડી લીધો. સ્લો વોકમાં પાર્કિંગલોટ તરફ જતાં બંને આંગળીઓની ઉષ્મા વચ્ચે પોતાના ધક ધક હ્રદયને સાંભળી રહ્યા. ઘટાદાર વૄક્ષ નીચે આવતાં જ પરિ એ રૂપાને કમરથી પકડી પાસે ખેંચી. 'આઈ વોન્ટ ટુ ગો ઈટ સમથીંગ... હાઉ અબાઉટ યુ ? આર યુ હંગ્રી ટુ ?' પરિ બોલીને રૂપા ચૂપ ચાપ એને ઉપરથી નીચે જોતી રહી. એની આંખોમાં પણ તરસ હતી ભૂખ હતી... રૂપા છોભીલી પડી પણ પછી આછું સ્મિત અપાઈ ગયું.
પરિ એ તેને ઝાડ ના થડ નજીક ધકેલીને તેનાં રસીલા ગુલાબી હોઠોને ચૂમી લીધા.
રૂપા ને શું કરવું ના સૂઝ્યું પણ તેને પરિનું વર્તન ગમ્યું. આ સ્વિકાર હતો કે પરિક્ષા એ મનનાં સવાલને હડસેલતા નવા સાહસનું એલાન વધુ લાગ્યું. અક્ષરમાં તેની ઘવાયેલી લાગણી માટે રૂઝ આપતો આ મલમ હતો. આ નવો વળાંક હતો ટર્નિંગ પોઇંટ ઇન એલ. એ.
- રેખા શુકલ
