బాధ ఏదైనా, బాట నీవే

ఓసారి అలానే జరిగింది...

ఎదురుగాలిలా ఓ బాధ రాని దారిలోకి వచ్చేసింది. దానికెందుకు వచ్చినదీ, ఎందుకు నా మనసుని కొల్లగొట్టిందో అర్థం కాలేదు. పని చేయాలి అనిపించదు, మాటలకి అర్థం ఉండదు, మనుషుల మధ్య నీవు లేకపోతే అన్నీ శూన్యంగా అనిపించతాయి.

అయితే ఆ సమయాల్లో నేను ఆశించేది ఒక్కటే… నీవు నా పక్కన ఉండాలని. నాతో మాట్లాడాలని కాదు, పరిష్కారం చూపించాలన్న ఆశ లేదుగానీ… నీ నిశ్శబ్ద ఉనికే నాకు ఓ దారి లాంటి నమ్మకం.

ఏ బాధ వచ్చినా… దానివల్లే నిన్ను చేరుకోవాలనే తపన కలుగుతుంది.

ఏ మూలనుండి వచ్చిందో తెలియని బాధకి,

ఏ దారిలో వెళ్ళాలో తెలియని బతుక్కి,

నీ చెయ్యి పట్టుకుని నడవాలని నాకెప్పుడూ అనిపిస్తుంది.

ఇదేనా బంధం? లేక అలవాటు?

ఏదైనా కావొచ్చు.

కానీ ఒక నిజం మాత్రం స్పష్టంగా తెలుసు…

బాధ ఏదైనా సరే, దారి నువ్వే కావాలని నాకు అనిపిస్తుంది.