ସନେଟ -୫୧

ବର୍ଷାବିହୁନେ

କବିସୌରଭ ଅନୁପ ସିଂହ ଦେବ ରାଜା ଖଡ଼ିଆଳ

କୁମାର ପୁନେଇ ଚନ୍ଦ୍ରହାସ ଭଜିଅଛି

ମ୍ଳାନ ଏ ବରଷ, ଯେଣୁ ସଦା ଝରୁଅଛି ।।

ବେଦନା ଭରା ବରଷା ବଉଦ ଲୋଚନୁ

ପୋଛିଦେଇ ଚିର ପୋଷା-ଆଶା ଚାଷୀମନୁ ।।

ଶ୍ୟାମ ଶସ୍ୟ ସ୍ମିତହାସ୍ୟ କେଦାରେ କେଦାରେ -

ନିରେଖି, ହ୍ଳାଦନ ଊର୍ମ୍ମି ସମସ୍ତ ଚିତ୍ତରେ - ।।

ଖେଳୁଥିଲା ଝସ ଯଥା ସରସୀର ନୀରେ

କିନ୍ତୁ ସ୍ପର୍ଶେ କ୍ଳାନ୍ତି ଯଥା କୁମାରୀ ଶରୀରେ - ।।

ଚିରହାସ୍ୟମୟୀ ମୁଖେ କର୍ମର ବିପାକେ

ଛାଏ ଅମା ଅନ୍ଧକାର ଆଜି ବହୁ ଶୋକେ ।।

ଜୀବନ ଯାପନ କରେ ବୁଭୁକ୍ଷୁ ଜନତା

ଭାନୁ କୋପେ ଦଗ୍ଧ ଯେଣୁ ଶସ୍ୟ ପତ୍ରଲତା ।।

ବିଶୁଷ୍କ କଣ୍ଠରୁ ସ୍ଫୁରେ ଦରଦୀ "ଲାଲ" ର

ଶୋକ କମୋଦୀ ରାଗିଣୀ ରଜନୀ ବାସର ।।

ସମାପ୍ତ