વડીલ છતાં બાળક

માત- પિતા વગરનું જીવન

જાણે છત વગરનું મકાન

એમ આપણા પૂર્વજો કહી ગયા

 

કોઈ પૂછે અમને અમારો અનુભવ

કે માં- બાપ વગર તમે કેમ જીવી ગયા?

 

"બા-બાપુજી" તમારા વગર અમે સાવ એકલા પડી ગયા

 

તમારાં આપેલા સંસ્કારની આંગળી પકડીને

તમારા ચીંધેલા માર્ગ પર ચાલીને,  જીવન સરળતાથી જીવી ગયા

પણ, જીવન જીવતાં જીવતાં એ અનુભવ્યું...

"બા બાપુજી" કે અમે તમારા વગર સાવ એકલા પડી ગયા

 

તમારા આપેલા સંસ્કારથી, દીકરીએ પારકાંને પોતાનાં કર્યાં

દીકરાઓએ પણ ખૂબ નામ કમાયું

સંસ્કાર તમારાં હતા ને યશ અમે લઇ ગયા, પણ...

"બા બાપુજી" તમારા વગર અમે સાવ એકલા પડી ગયા

 

જિંદગીનાં છેલ્લા પડાવ પર,

જયારે બાળકો વડીલ કહીને આશીર્વાદ લે છે

એમના માથાં પર વહાલથી હાથ મૂકીને,

ત્યારે તમારા વગર અમે એકબીજાના ચહેરા જોઈને બિચારા બની ગયા,

 

ઊંચે આકાશમાં જોઈ ને એટલું કહેતા રહી ગયા...

આજે પણ અમને તમારી જરૂરત છે, તમે કયા પંથે નીકળી ગયા?

તમને ખબર છે... તમારા વગર અમે સાવ એકલા પડી ગયા,

સાવ એકલા પડી ગયા...