ଗୋପାଳର କାର୍ତ୍ତିକ ପୂଜା
ଗୋପାଳର କାର୍ତ୍ତିକ ପୂଜା
କୌତୁକ ପ୍ରିୟ ମହାରାଜା କୃଷ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର ରାୟ ଗୋପାଳ ଭାଣ୍ଡକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଉ ଥିଲେ । ସେଥି ସକାଶେ ଗୋପାଳକୁ ଘର ତୋଳି ରହିବା ପାଇଁ ଜମି, ବଗିଚା, ପୋଖରୀ ଇତ୍ୟାଦି ଜମି ବାଡି ଦେଇ ତାହା ଲାଖ ରାଜା ବାହେଲେ କରି ଦେଇ ଥିଲେ, ସେଥିରେ ଗୋପାଳ ପରିବାରର ଏକ ବରଷର ଅନ୍ନ ଏକ ପ୍ରକାର ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ଭାବରେ ଚଳି ଯାଏ । ଗୋପାଳକୁ ମଧ୍ୟ ଆଉ କିଛି କରିବାକୁ ହୁଏ ନାହିଁ । ଗୋପାଳର ଟିକେ ଖରଚି ହାତ ମଧ୍ୟ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଗୋପାଳ ନିମନ୍ତେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଅଭାବ ଥିଲା । ତାହାର ଛପର ଘର ଖଣ୍ଡିକ କିପରି କୋଠା ଘର ଖଣ୍ଡିଏ ହୁଅନ୍ତା, ସମୟ ସମୟରେ ଗ୍ରାମର ପାଂଚ ଜଣ ଭଦ୍ର ଲୋକ ତା’ ଘରକୁ ଆସି ବସନ୍ତେ ଏହି କଥା ଅଭାବ ଥାଏ । ମହାରାଜା ସବୁ ଦେଖିଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ଏତକ କରି ଦେବାକୁ ତାଙ୍କର ସ୍ମରଣ ନଥିଲା । ଏଥି ସକାଶେ ଗୋପାଳ ରାଜାଙ୍କ ପ୍ରତି ଅଭିମାନ କରି ଓ ନିଜର କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ଥିଲେ । ଦିନେ ଗୋପାଳ ଭାଣ୍ଡ ରାଜା କୃଷ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କୁ ଓ ତାଙ୍କ ଆଖ ପାଖ ଲୋକଙ୍କୁ କାର୍ତିକ ପୂଜା ଉପଲକ୍ଷେ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରି ଥିଲେ । ପରେ ଗୋପାଳ ନିଜ ଚାଳ ଘର ଉପରେ ବିଛଣାଟିଏ ପାରି ଦେଇ ବସିଲେ । ପୁଅଟିକୁ କହିଲେ –
– ଦେଖ ବାବୁ, ତୁ ଏହି ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆର ମୁହଁରେ ବସି ଥିବୁ । ଯେ ଆସି ମତେ ଡାକିବ ତୁ କହିବୁ ବାବା ଉପରେ ଅଛନ୍ତି ।
– ଯାଇ ଦେଖା କରନ୍ତୁ, ଠିକ୍ ଏହି କଥା କହିବୁ । ଅନ୍ୟ କଥା କହିଲେ ମାଡ ଖାଇବୁ ।
– ଖବରଦାର୍ ବସିଥା ।
ଏହି ସମୟରେ ଗୋପାଳର ନିମନ୍ତ୍ରଣ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ରାଜା କୃଷ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର, ପାତ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ, ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଭଦ୍ର ଲୋକ ସହିତରେ ଗୋପାଳର ଘରକୁ ଆସିଲେ । ରାଜା ଦେଖିଲେ ଗୋପାଳର କାର୍ତିକ ପୂଜା ।
ଠାକୁର କାହିଁ?
– କିଛି ଗୋଳ ମାଳ ତ ଦେଖା ଯାଉ ନାହିଁ । ଏହା ଭାବି କରି ରାଜା କୃଷ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର ଗୋପାଳର ପୁଅ ଦାଣ୍ଡ ଦ୍ୱାରେ ବସି ଥିବା ଦେଖି ପଚାରିଲେ – କିହୋ ବାବୁ?
– ତୁମ୍ଭ ବାପା କାହାଁନ୍ତି ।
ଆଜ୍ଞା ହଁ, ବାପା ଉପରେ ଅଛନ୍ତି । ଆପଣ ମାନେ ଆସିବା ହୁଅନ୍ତୁ । ରାଜା ଶୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ମନେ କରି କହିଲେ –
“ଆହେ ତୁମ୍ଭର ତ ଏହି ଛପର ଘର, ଏହାର ପୁଣି ଉପର ଘର କେଉଁଠି ଅଛି?”
ଗୋପାଳ ପୁଅ କହିଲା –
ଆଜ୍ଞା ହଁ ବାପା ଉପରେ ଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ମିଛ କହୁ ନାହିଁ, ଆପଣ ଆସନ୍ତୁ ମୁଁ ଦେଖାଇ ଦେବି ।
ପିଲା କଥାକୁ ରାଜା କୌତୁକ ମଣି, ପିଲା ସହିତରେ ଘର ଭିତରକୁ ଗଲେ । ରାଜା ଭିତରକୁ ଗଲା କ୍ଷଣି ଗୋପାଳ ଚାଳ ଉପରେ ଥାଇ ଡାକ ପକାଇଲେ, ମଣିମା, ଆସିବା ହୁଅନ୍ତୁ, ଏ ଗରିବର ଆଜି ସୁପ୍ରଭାତ । ଆଜ୍ଞା ଏଇ ସିଡି ଲାଗିଛି । ଆପଣ ମାନେ ଧିରେ ଧିରେ ଚଢି କରି ଆସିବେ । ରାଜା କୃଷ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର ଗୋପାଳକୁ ଚାହିଁ କହିଲେ ଏଇଟା କ’ଣ ତୁମ୍ଭର ଉପର?
– ଗୋପାଳ ହାତ ଯୋଡି କହିଲା, ମଣିମା! ଆପଣ ମହାରାଜ, ଆପଣ ତ ନିମ୍ନ ସ୍ଥାନର ଯୋଗ୍ୟ ନୁହଁନ୍ତି, ସେଥି ସକାଶେ ଏ ଗରିବ କିଛି ନପାଇ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଥାନ ଯୋଗାଡ କରିଛି । ରାଜା ଗୋପାଳର ଚତୁରତା ବୁଝି ପାରି ଖୁସି ହୋଇ କହିଲେ –
ଗୋପାଳ! ତୁମ୍ଭର ନିମନ୍ତ୍ରଣ ଉପଯୁକ୍ତ ଅଭ୍ୟର୍ଥନା ପାଇଲୁ, ତୁମ୍ଭେ ଏଥର ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସ । କାଲି ତୁମ୍ଭର କୋଠା ଘର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରା ଯିବ ।
ଗୋପାଳର ମନସ୍କାମନା ସିଦ୍ଧ ହେବାରୁ ସେ ଓହ୍ଲାଇ ଆସି ରାଜୋଜିତ ଅଭ୍ୟର୍ଥନା କରି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ରୂପେ ଭୋଜନ କରାଇ ବିଦାୟ ଦେଲେ । ତା ପର ଦିନ ରାଜାଙ୍କର ହୁକୁମ୍ମତେ କୋଠା ତିଆରି ହେଲା ।