ଶିଶିର ସଞ୍ଜ

କର ପଲ୍ଲବରେ     ନୀହାର କଣାରେ

     ଧରଣୀ ସଜାଏ ଶେଯ,

ଧୂସର ପାଟରେ    ସଞ୍ଜ ରାଣୀ ଆସେ

     ନିରେଖି ହେମ ମଉଜ ॥

ମୁକୁତା ବିନ୍ଦୁରେ      କବରୀ ଉପମା

     ବାଢଇ ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ,

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରାଙ୍ଗଣ       ଶିଶିର କଙ୍କଣ

     କାଳନ୍ଦି ମଉଡମଣୀ ॥

କୁସୁମ ଶିରିପା      ଉପହାର ବେଶେ

      ମଣ୍ତି ଭୂଖଣ୍ତର ହୁଣ୍ତି,

କୁନ୍ଦ ନଇଆସେ     ପଉଶର ବେଶେ

      ଫଟାଇ ଶିଶିର ହାଣ୍ତି ॥

ହିମ ଆଲଟରେ    ଶୋଭାର ହାଟରେ

      ନୁଖୁରା ସାଜଇ ମହୀ,

କାଉଁରୀ କସ୍ତୁରୀ     ଭେଇଛି ତା ଶିରି 

      ଶିଶିର ସଂଜେ ପ୍ରହରୀ ॥

ମଳିନ ଶିଖାରେ      ଲାଜୁଆ ସଳିତା

      ମୈାନବ୍ରତେ ପିଇ ଘୃତ,

ଫାଟୁଆ ବେଦରେ    ସୁପ୍ତ ପ୍ରମୋଦରେ

     ସଞ୍ଜ କରେ ଆଲୋକିତ ॥

ଓଦା ସରସର      ଶୀତୁଆ ସଞ୍ଜ ରେ

      ଶ୍ୱାନ ବଜାଇ ମହୁରୀ,

ଶୀତ ଲହରୀରେ     ସ୍ୱାଗତ ଚାମରେ

     ସଞ୍ଜ ମନ କରେ ଚୋରି ॥

ଥରଥର ହିଆ       କାକର ସଞ୍ଜୁଆ

     ସାଜିଥାଏ ହିମ ହେମା,

ମହ୍ଲାର ସଜାଇ       ଶୀତ ପଗଡିରେ

     ଦିଏ ଶୀତୁଆ ଉପମା ॥