ଲୁହ ସାଥେ ଖେଳ ନାହିଁ

    

ବାରୁଦ ନିଆଁରେ  ସୁନ୍ଦର ଧରାକୁ

     ଶମଶାନ କର ନାହିଁ

ମାଆ ପଣତକୁ ଶୋଣିତ ଶୁଅରେ

     ଜୁଡୁବୁଡୁ କର ନାହିଁ

ପ୍ରଗତି ରଥର   ପଥ ରୋଧ କରି

     ଲୁହ ସାଥେ ଖେଳନାହିଁ ,

     ଲୁହ ସାଥେ ଖେଳ ନାହିଁ ।

 

ମରିଚିକା ପଛେ  କେତେ ଦିନ ସାଥୀ

     ପାଦ ଚିପି ଚାଲୁଥିବ

ସହଯୋଗ ହାତ  ବଢାଇ ଦେଲେରେ

      ଅମୃତ ବରଷି ଯିବ

ଡଙ୍ଗର ଛାତିରେ  ସାଇତା ସପନ

    ନୂଆ ଗପ ଯିବ କହି ।

    ଲୁହ ସାଥେ ଖେଳନାହିଁ ।

  ଯଉବନକୁ ତ ଜାଳାଇ ଦେଉଛ

    ଯାତନାରେ ଜଳିଜଳି

 ଇଏକି ଜୀବନ ଜୀଇବାଟି ଯହିଁ

    ନିରାଶାର ମରୁବାଲି

 ତୁମ ଚଉପାଶେ ଖଇଫୁଟା ଖରା

    ସପନ ତୁମକୁ ଛାଇ ।

    ଲୁହ ସାଥେ ଖେଳନାହିଁ ।

ତୁମ ଛାଇ ଯହିଁ ତୁମକୁ ଡରାଏ

    ସେହି ଦୁରୁଗମ ପଥେ

ଆଜି ନହେଲେ ବି କାଲି ଯିବ ଥକ୍କି

    ଯୁଝି ଯୁଝି ନିଜ ସାଥେ

ହତିଆର ତେଜି ହାତ ମିଶାଇଲେ

    ଅମା ରାତି ଯିବ ପାହି ।

    ଲୁହ ସାଥେ ଖେଳନାହିଁ ।