ओंजळ

नको कुणाला सुख

असते दुःखच पाठी ।

नशिबाचा फेर सारा

बांधून दुःखाच्या गाठी ।

सोडवू कसे स्वतःला

करते दुःखच दाटी ।

दिवस रात्र करतो यत्न

पळतो सुखाच्या साठी ।

सुख म्हणे जसे पाणी

नाही प्रत्येकाच्या वाटी ।

ओंजळीत मावेल किती

करू कशी ती मी मोठी ।