રક્ષાબંધનની સત્ય કથા: ઇતિહાસનું વિકૃતિકરણ અને સત્યનો પર્દાફાશ પરિચય રક્ષાબં

રક્ષાબંધનની સત્ય કથા: ઇતિહાસનું વિકૃતિકરણ અને સત્યનો પર્દાફાશપરિચયરક્ષાબંધન એ ભારતીય સંસ્કૃતિનો એક પવિત્ર તહેવાર છે, જે ભાઈ-બહેનના અતૂટ પ્રેમ અને રક્ષણના બંધનનું પ્રતીક છે. આપણે બાળપણથી શાળાઓમાં ભણ્યા છીએ કે આ દિવસે બહેનો પોતાના ભાઈઓને રાખડી બાંધે છે અને તેમની લાંબી આયુની કામના કરે છે. આ તહેવારના ઐતિહાસિક ઉદાહરણ તરીકે ચિત્તોડની રાણી કર્ણાવતી અને મુગલ બાદશાહ હુમાયૂંની વાર્તા ઘણીવાર રજૂ કરવામાં આવે છે. આ વાર્તાને હિન્દુ-મુસ્લિમ એકતાના પ્રતીક તરીકે રજૂ કરવામાં આવે છે, પરંતુ શું આ વાર્તા સંપૂર્ણ સત્ય છે? આ લેખમાં આપણે આ વાર્તાની વાસ્તવિકતા અને ઇતિહાસના વિકૃતિકરણનો પર્દાફાશ કરીશું, જેને સેક્યુલર એજન્ડા હેઠળ લાંબા સમયથી દબાવવામાં આવ્યું છે.

પાઠ્યપુસ્તકોમાં શીખવવામાં આવેલી વાર્તાઆપણા શાળાના પાઠ્યપુસ્તકોમાં રક્ષાબંધનની વાર્તા આ રીતે શીખવવામાં આવે છે: જ્યારે ગુજરાતના સુલતાન બહાદુર શાહે ચિત્તોડ પર હુમલો કર્યો, ત્યારે ચિત્તોડની રાણી કર્ણાવતીએ મુગલ બાદશાહ હુમાયૂંને પત્ર લખીને મદદ માગી. આ પત્ર સાથે તેમણે હુમાયૂંને ભાઈ ગણીને રાખડી મોકલી હતી. હુમાયૂં રાણીની રક્ષા માટે ચિત્તોડ તરફ રવાના થયો, પરંતુ જ્યારે તે પહોંચ્યો ત્યાં સુધીમાં ખૂબ મોડું થઈ ગયું હતું. રાણી કર્ણાવતીએ જૌહર કરીને આત્મસમર્પણ કર્યું હતું. આ વાર્તાને હિન્દુ-મુસ્લિમ ભાઈચારાના પ્રતીક તરીકે રજૂ કરવામાં આવે છે, જેમાં હુમાયૂંની નિષ્ફળ પ્રયાસને એક નિષ્ઠાવાન પ્રયત્ન તરીકે દર્શાવવામાં આવે છે.

વાસ્તવિક ઇતિહાસ: સેક્યુલર વિકૃતિકરણપરંતુ આ વાર્તાનું સત્ય ઘણું કડવું અને દુઃખદ છે. ભારતના ઇતિહાસને લખનારા અમુક સેક્યુલર ઇતિહાસકારો, જેમ કે ઇરફાન હબીબ, રોમિલા થાપર અને રામચંદ્ર ગુહા, એ ઇતિહાસને વિકૃત કરવાનું કામ કર્યું છે. આ વિકૃતિનો શરૂઆત ભારતના પ્રથમ શિક્ષણ મંત્રી મૌલાના અબુલ કલામ આઝાદના સમયથી થયો. તેમને જવાહરલાલ નેહરુની સૂચના હતી કે ઇતિહાસમાં એવું કંઈ ન શીખવવામાં આવે કે જેમાં મુસ્લિમ આક્રમણકારો દ્વારા હિન્દુ મંદિરોનો નાશ, હિન્દુઓનું બળજબરીથી ધર્માંતરણ કે તેમના પર થયેલા અત્યાચારોનો ઉલ્લેખ હોય. આ સૂચનાને અનુસરીને, ઇતિહાસને માત્ર ઢાંકવામાં જ નહીં, પરંતુ તેનું સંપૂર્ણ વિકૃતિકરણ કરવામાં આવ્યું.

રાણી કર્ણાવતી અને હુમાયૂંની વાસ્તવિક કથાજ્યારે રાણી કર્ણાવતીને ખબર પડી કે ગુજરાતના સુલતાન બહાદુર શાહ ચિત્તોડ પર હુમલો કરવા આવી રહ્યો છે, ત્યારે તેમણે હુમાયૂંને પત્ર લખીને મદદ માગી. આ પત્ર સાથે તેમણે રાખડી પણ મોકલી હતી, જે એક ભાઈને બહેનના રક્ષણની અપીલનું પ્રતીક હતું. પરંતુ આ પત્રની જાણ બહાદુર શાહને થઈ ગઈ. બહાદુર શાહે હુમાયૂંને પત્ર લખીને ઇસ્લામની દુહાઈ આપી અને તેને "કાફિર" (અધર્મી)ની મદદ કરવાથી રોક્યો.

મિરાત-એ-સિકંદરી (ગુજરાત વિષય, પૃષ્ઠ 382)માં લખ્યું છે:

સુલતાન બહાદુર શાહના પત્રની હુમાયૂં પર ઊંડી અસર થઈ. તે આગ્રાથી ચિત્તોડની મદદ માટે નીકળ્યો હતો અને ગ્વાલિયર પહોંચ્યો હતો. પરંતુ તેને વિચાર આવ્યો, "જો હું ચિત્તોડની મદદ કરીશ, તો હું એક કાફિરની સહાય કરીશ, જે ઇસ્લામની દૃષ્ટિએ હરામ છે." આ વિચારે તે ગ્વાલિયરમાં જ અટકી ગયો અને આગળ ન વધ્યો.

આ દરમિયાન, બહાદુર શાહે ચિત્તોડને ઘેરી લીધું. રાણી કર્ણાવતીએ બહાદુરીથી યુદ્ધ લડ્યું, પરંતુ હુમાયૂંનો કોઈ અતોપતો ન હતો. અંતે, રાજપૂતોની પરંપરા મુજબ, જૌહરનો નિર્ણય લેવાયો. કિલ્લાના દરવાજા ખોલી દેવાયા, પુરુષોએ કેસરિયા બાના પહેરીને યુદ્ધમાં ઝંપલાવ્યું, અને રાણી કર્ણાવતી સહિત 13,000 સ્ત્રીઓએ જૌહરની આગમાં પોતાનું બલિદાન આપ્યું. 3,000 નાનાં બાળકોને કૂવાઓ અને ખાઈમાં ફેંકી દેવાયા, જેથી તેઓ મુસ્લિમ આક્રમણકારોના હાથે ન આવે. કુલ મળીને, 32,000 નિર્દોષ લોકોનો જીવ ગયો. બહાદુર શાહે કિલ્લામાં લૂંટફાટ કરી અને પાછો ફર્યો.

હુમાયૂંની દગાબાજીહુમાયૂં ચિત્તોડ પહોંચ્યો, પરંતુ પૂરા એક વર્ષ પછી, અને તે પણ મદદ કરવા નહીં, પરંતુ વાર્ષિક લાગણ (ટેક્સ) એકઠી કરવા માટે. આ જ હુમાયૂં, જ્યારે શેરશાહ સૂરીના ભયથી રણમાં ભટકતો હતો, ત્યારે ઉમરકોટના હિન્દુ રાજપૂત રાણાએ તેને આશ્રય આપ્યો હતો. ત્યાં જ અકબરનો જન્મ થયો હતો. પોતે "કાફિર"નો આશ્રય લેતી વખતે હુમાયૂંને ઇસ્લામ યાદ ન આવ્યું, પરંતુ ચિત્તોડની રાણીની મદદ કરવાની વાત આવી ત્યારે તેણે ઇસ્લામનું બહાનું બનાવ્યું.

આ ઘટના એક દગાબાજીનું ઉદાહરણ છે, જેને સેક્યુલર ઇતિહાસકારોએ હિન્દુ-મુસ્લિમ ભાઈચારાના પ્રતીક તરીકે રજૂ કરી. આ વિકૃતિ એટલી હદે કરવામાં આવી કે આજે પણ ઘણા હિન્દુ બાળકો દિલ્હીમાં હુમાયૂંની કબરની મુલાકાત લે છે, જ્યાં ગાઈડ તેમને હુમાયૂંને એકતાના પ્રતીક તરીકે રજૂ કરે છે.

સેક્યુલર એજન્ડા અને ઇતિહાસનું વિકૃતિકરણઆ ઘટના એ દર્શાવે છે કે કેવી રીતે ઇતિહાસને વિકૃત કરીને એક ખોટી નેરેટિવ ઊભી કરવામાં આવી. સેક્યુલર ઇતિહાસકારોએ મુસ્લિમ આક્રમણકારોના અત્યાચારોને ઢાંકવા માટે અને હિન્દુઓની બહાદુરી અને બલિદાનને ઓછું દર્શાવવા માટે આવી વાર્તાઓ રચી. રાણી કર્ણાવતીના જૌહર અને 32,000 નિર્દોષ લોકોના બલિદાનને એક નાની ઘટના તરીકે રજૂ કરવામાં આવ્યું, જ્યારે હુમાયૂંની દગાબાજીને ભાઈચારાનું ઉદાહરણ બનાવી દેવાયું.

આ વિકૃતિનો હેતુ હિન્દુ બાળકોના મનમાં ભ્રમ પેદા કરવાનો હતો, જેથી તેઓ પોતાના ઇતિહાસનું સત્ય ક્યારેય ન જાણે.

ઉપસંહારરક્ષાબંધન એ પવિત્ર બંધનનો તહેવાર છે, પરંતુ તેના નામે ફેલાવવામાં આવેલી ખોટી વાર્તાઓએ આપણા ઇતિહાસને કલંકિત કર્યો છે. રાણી કર્ણાવતીના બલિદાન અને ચિત્તોડના હજારો નિર્દોષ લોકોના જીવનોની કિંમતે હુમાયૂંની દગાબાજીને ભાઈચારાનું ઉદાહરણ બનાવવું એ ઇતિહાસ સાથેનું ઘોર અન્યાય છે. આપણે આ સત્યને જન-જન સુધી પહોંચાડવું જોઈએ અને સેક્યુલર એજન્ડા હેઠળ થયેલા ઇતિહાસના વિકૃતિકરણને બેનકાબ કરવું જોઈએ. રક્ષાબંધનનો આ તહેવાર આપણને સત્ય, ધર્મ અને ન્યાયના માર્ગે ચાલવાની પ્રેરણા આપે.