କବି କିଏ ଆଏ

ଯେ,

ଧୋବ କାଗଜ ଫର୍ଦେ ଥି

ଲେଖିଦେସି

ପୁରଥୀର ସବୁ କଥା ।

ଖୁଲ ଖୁଲ ପାଏନ ବି

ବୁହେଇଦେସି

ସିତ କାଁକର ଖରା ବର୍ଷା କେ

ଯତ୍ନେ ଥୁଇସି କାଗଜ ଉପରେ ।

ସେ ଆଏ କବି.......!

ଯେ,

କେଭେ କେନ୍ତା

କୁଆଁରି ଟୁକେଲର

ଗାଧଲା ଘାଟୁ ରୁଘାର ଘା ତକ

ବୁଲି ଆଏସି

ତାର କବିତା ଭିତରେ ।।

ସେ ଆଏ କବି.......!