चांदण्यांचे पहारे

विसरेल कसा मी सारे

श्वासातून वाहतात वारे ।

रात्र जरी असते काळोखी

चांदण्यांचे असतात पहारे ।

जातो चांद्रही कधी येऊन

उघडतो प्रकाशाची दारे ।

आकाश जाते फुलून मग

सांग मोजू किती मी तारे ।

खेळ सारा तो रात्रीस चाले

दिसतात कुठे कुणाचे इशारे ।

पहाटेची मग होते चिवचिव

सूर्यापूढे कुठे पळतात सारे ।

नाही स्पर्धा कुठे कुणाची

दिवसरात्रीचे वेगळेच नजारे ।