ତଥାପି ସ୍ୱାଧୀନ

ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତ ଉତ୍ସବ ଅମୃତ

       ଅନୁଭବ ବୀରତ୍ବର,

ଛଅସ୍ତରୀ ବର୍ଷ ପୂର୍ତ୍ତି ଅଫୁରନ୍ତ

      ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଗର୍ବ ଆମର ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ସ୍ୱାଦ ପରାଧୀନ ମଦ

       ଅନୁଭବ ହୃଦୟରେ,

ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତ ସଚେତନ ରଥ

       ଗଡିବକି ସମାଜରେ ।

ଅକୃତଜ୍ଞ ଐରୀ ଭାଗର ଭଗାରୀ

       ମାତୃତ୍ବକୁ ଦାହକରି,

ଭାରତର ପ୍ରୀତି ହୃଦୟ ସମ୍ପତ୍ତି

       ଭୁଲନ୍ତି ସନ୍ତାନ ଶିରି ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ଆତ୍ମବଳି ଦେଇ

       ବୀରଗାଥା ଦେଶଗାଏ,

ସେଦେଶ ସନ୍ତାନ ସ୍ୱାର୍ଥେମଗ୍ନ ହୋଇ 

       ନିଜ ପୁଞ୍ଜିକୁ ବଢାଏ ।

ଭାରତ ମାତାର ସୁଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ

        ଗୁଣନାହିଁ ଆତ୍ମସ୍ଵାର୍ଥୀ,

ମିଛରେ ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟନ୍ତି ଅଧମ

      ଶାନ୍ତିମୈତ୍ରୀ ବାର୍ତ୍ତାପ୍ରୀତି ।

ଆଜାଦୀର ବାର୍ତ୍ତା ଆତ୍ମବଳୀ ଗାଥା

        ଭାଷଣ ସାଜେ ଭୂଷଣ 

ହୃଦୟର କଥା ସ୍ୱଦେଶର ଚିନ୍ତା

       ପ୍ରହସନ ଲାଗେ ଫୁଣ ।

ସଚ୍ଚାପୁତ୍ର ହୋଇ ଭାରତ ମାତାର

        ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଆହୁତି,

ଶୋଭା ତ୍ରିରଙ୍ଗାର ପବିତ୍ରତା ତାର

       ଗର୍ବ ଗୌରବ ସାଥି ।

ମାତାକୋଳେ ଜନ୍ମି କର ହୀନିମାନୀ

         ଜୀବନ ଧାରଣ କରି,

ସହିବା ଅଧିକ ସୀମା ଟପିଲାଣି

       ବେଇମାନୀ ପରିହରି ।

ଆପଣାର ସ୍ୱାର୍ଥ କୁହୁକ କୁହୁଡି

     ଦେଶ ମାତୃକାର ବେଡି,

ମା' ଅଣନିଶ୍ୱାସୀ ସନ୍ତାନର ଦାସୀ

      ହରି ଲୁଟ ହରଘଡି ।

ନିଜର ବୈଭବ ଜାତିର ସୌଭାଗ୍ୟ

       ସ୍ବଦେଶୀ ଦ୍ରବ୍ୟକୁ ତେଜି,

ଲାଞ୍ଚପୁଞ୍ଜି ଭାଗ ବଡଲୋକ ରାଟ

       ମୁଠାଏ ମାଟିକୁ ହେଜି ।

ବିବିଧତା କଳି ଐକ୍ୟର କାକଳି

       ମାତୃଭୂମି ସ୍ୱାଭିମାନ,

ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଶଙ୍ଖାଳି ବୀର ମହାବଳୀ

       ସ୍ମୃତିସୌଧ ଆତ୍ମଦାନ ।

ସର୍ବଧର୍ମ ଧାରୀ ଶାନ୍ତିବାର୍ତ୍ତା ଶିରି

       ଅଖଣ୍ଡତା ବୈଭବର,

ସତ୍ୟ, ଅହିଂସାର ନୀତିକୁ ଆଚରି

       ତିନିରଙ୍ଗେ ବାର୍ତ୍ତାସାର ।

ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ହେବାକୁ ଗୌରବ ଭାବିବା

        ନିଜପାଇଁ ସୁଖଖୋଜି,

ସ୍ୱାଧୀନତା ଏଠି ସର୍ବସ୍ୱ ଚେତନା 

       ଦେଶର ଅମୃତରାଜି ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦାନ ଅମୃତ ସନ୍ତାନ

      ବିଦେଶୀ ଦେଶୁ ହଟାଇ,

ମାଆମାଟି ଆଜି ସୁସନ୍ତାନ ଲାଗି

       ତଥାପି ସ୍ୱାଧୀନ କହି ।