STORYMIRROR

Laxmi Priya Mohanty

Tragedy

4.0  

Laxmi Priya Mohanty

Tragedy

ବାପା!! ଟିକେ ସ୍ୱାର୍ଥପର ହୁଅ

ବାପା!! ଟିକେ ସ୍ୱାର୍ଥପର ହୁଅ

1 min
296


ବାପା ! 

ସେ ଦଦରା ଅଣ୍ଟା ଭାଙ୍ଗି 

ଝାଳ ନିଗାଡ଼ିବାକୁ ଏତିକିରେ ରିହାତି ଦିଅ

ନଚେତ୍ , ତୁମ ହାତୁଡ଼ି ହାତ 

କେବେ କୋଦାଳ , ଶାବୁଳ ପାଦ

ସବୁ କଳଙ୍କି ଲାଗିଯିବ ।


ଏ ଅର୍ଦ୍ଧଶତକ ବୟସ ପରେ

ଆଉ କୋଡ଼ିଏ କି ପଚିଶ ବର୍ଷର

ଜୀବନ୍ତ ଠାକୁର ତୁମେ ।


ତୁମ ଆଣ୍ଠୁ ରୁ ଛିଡି ପଡ଼ୁଥିବା ଚର୍ମ

ବୁଢ଼ା ଆଙ୍ଗୁଠି ସନ୍ଧିର ରକ୍ତ ଆଡେ ନଜର ପକାଅ

ଏ ଠୋ ଠୋ ଖରାରେ ତୁମ କଳା ମୁହଁ

ବେଶୀ କଳା ଦିଶୁଛି ।


ମୁଁ ଯୋଗ୍ୟ ହେଲା ପରେ

ଅନିଚ୍ଛା ସତ୍ତ୍ବେ ସମାଜ ଭୟରେ

ତୁମ ସ୍ମୃତି ରୁ ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ଦେଇ

କେଉଁ ଗୋଟେ ଅଜଣା ଗ୍ରହ କୁ ଠେଲି ଦେବ ।


ହଁ! ପୁଅ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମ ମାସର ଦରମା ଆଣି

ତୁମ ନାଇଁ ନାଇଁ କୁ ବେଖାତିର୍ କରି

ରାମ ଭକ୍ତ ହନୁମାନ ସାଜି ତା ପରିଶ୍ରମକୁ

ତୁମ ଗାମୁଛା ରେ ଗଣ୍ଠି ଦେବ ।


ଦ୍ଵିତୀୟ ମାସକୁ ତା ପକେଟ୍ ଖର୍ଚ୍ଚ ବାଦ ଦେଇ

ବଳିଥିବା କା

ଣିଚାଏ କଣା ଫଟା କୁ 

ସାଦରେ ସାଇତି ପାର ନାତିକି କି ନାତୁଣୀ ପାଇଁ ।


ତୃତୀୟ ମାସକୁ ତୁମ ସାମ୍ନାରେ ତୁମ ବୋହୂ 

ନାଲି ବିଡା ଟା ଝାମ୍ପି ନେଇ ଭ୍ୟାନିଟ ସଜେଇବ

ଟିକେ ପାନ ଗୁଆ ଗୁଣ୍ଡି ପାଇଁ

ଲାଜ ଲୁଚେଇ ତୁମେ ଭିକାରୀ ସାଜିବ ।


ଏକ ଅବ୍ୟବହୃତ କୋଠରୀ କୋଣରେ

ତୁମେ ଅଦରକାରୀ ପଦାର୍ଥ ଟେ ସାଜି ପାର

ତୁମର ସେ କଥା କୁହା ପାଟି

କାନ୍ଦି ଶିଖି ନଥିବା ଆଖି

ଗୁମୁରି କାନ୍ଦି ଖୁଁ ଖୁଁ ହେବ ।


ଆମ ଭବିଷ୍ୟତ ଦୀପ ରେ

ସବୁତକ ଘୃତ ଭର୍ତ୍ତି କରି

ତୁମ ଭବିଷ୍ୟତ ଅମା ଅନ୍ଧକାର ।


ସେଥିପାଇଁ କହୁଛି , ବାପା !

ନିଜ ପାଇଁ ବଞ୍ଚିବା ଶିଖ

ବାପା! ଟିକେ ସ୍ୱାର୍ଥପର ହୁଅ ।

              

              



Rate this content
Log in

More oriya poem from Laxmi Priya Mohanty

Similar oriya poem from Tragedy