ବାଟୋଇ ଓ କାଠୁରିଆ

ଖରା ମାରୁଥିଲା ଟାଇଁ ଟାଇଁ ହୋଇ

ବାଟୋଇଟେ ଯାଉଥିଲା

ବାଟରେ ଦେଖିଲା କାଠୁରିଆ ଜଣେ

ଗଛ ଗୋଟେ କାଟୁଥିଲା ।

ବାଟୋଇକି ଭାରି ଥକ୍କା ଲାଗୁଥିଲା

ଖୋଜୁଥିଲା ଗଛ ଛାଇ

କାଠୁରିଆ ଯେଉଁ ଗଛ ହାଣୁଥିଲା

ଗଲା ସେ ସେଠାକୁ ଧାଇଁ ।

ପଚାରିଲା ଖରା ହେଉଅଛି ଏତେ

ଗଛଟା ହାଣୁଛ କାହିଁ

ଥକ୍କା ମାରିବାକୁ କେତେ ଯେ ବାଟୋଇ

ହେଉଛନ୍ତି ହାଇପାଇଁ ।

ଯେଉଁ ଟିକେ ଛାଇ ଥିଲା ତ ସେଇଠି

ବସିଲା ସେଇଠି ଯାଇ

କାଠୁରିଆ ସାଥେ କଥା ହେଉଥିଲା

ପାଣିରୁ ଟିକିଏ ପିଇ ।

ଗଛ ହାଣୁ ହାଣୁ କାଠୁରିଆଟିର

ଦେହଟା ଝିମେଇ ଗଲା

ଥରି ଥରି ସିଏ ପଡିଗଲା ସେଠି

ଥକ୍କା ବେଶି ହେଇଗଲା ।

ସାହାଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ବାଟୋଇ ଜଣଙ୍କୁ

ଡାକିଲା ଗୁହାରି ହୋଇ

ଗଛ ଛାଇ ତଳେ ଶୁଆଇଲା ନେଇ

ତାକୁତ ବାଟୋଇ ଭାଇ ।

ପାଣି ଢୋକେ ଦେଇ ବିଞ୍ଚିଦେଲା ତାକୁ

ଆରାମ ଲାଗିଲା ଯେବେ

ରାମ ରାମ ଡାକି କାଠୁରିଆ ଭାଇ

ଉଠିକି ବସିଲା ତେବେ ।

ବୁଝେଇଲା ତାକୁ ବାଟୋଇ ଭାଇଟି

ଗଛ କେତେ ଉପକାରୀ

ମଣିଷ ହେଉକି ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ହେଉ

ସମସ୍ତଙ୍କ ଦରକାରୀ ।

ବୃକ୍ଷ ହିଁ ଜୀବନ ଅଟଇ ବୋଲିକି

କାଠୁରିଆ ବୁଝିଗଲା

ସେହି ଦିନ ଠାରୁ ଗଛ ହଣା ଛାଡି

ନାନା ଗଛ ଲଗାଇଲା ।

*******

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ନାଥ

ସୁନ୍ଦରପୁର,ଉତ୍ତରକୂଳ ହାଟ୍,ପ୍ରୀତିପୁର,ଯାଜପୁର ।

ମୋ-୮୩୧୦୩୨୮୩୪୫