ସ୍ତ୍ରୀ

ସକାଳ ପହରୁ ଉଠି ପଡୁଥିବ

ଶୋଇବ ସଭିଙ୍କ ଶେଷରେ

ସକାଳରୁ ସଞ୍ଜ କଟୁଥିବ ତାର

ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କର ସେବାରେ ।

ପାହୁ ପାହୁ ରାତି ଝାଡୁଦେଇ ଘର

ବସିକି ବାସନ ମାଜିବ

ଗାଧୋଇ ପାଧୋଇ ଅଗଣା ଆଗରେ

ତୁଳସୀ ଚଉଁରା ପୂଜିବ ।

ଶାଶୁ ଶଶୁରଙ୍କୁ ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରି ସେ

ପାଦୁକା ଜଳକୁ ପିଇବ

କାହା ପାଇଁ ପାଣି କାହାପାଇଁ ଚାହା

ମନ ଜାଣି ସିଏ ଥୋଇବ ।

କେଉଁ ଖାଦ୍ୟ କିଏ ଭଲପାଉଥାଏ

ସେକଥା ଧ୍ୟାନରେ ରଖିବ

ନିଜ ପସନ୍ଦକୁ ବନ୍ଧା ସେ ପକେଇ

ଅନ୍ୟର ପସନ୍ଦେ ଚଳିବ ।

ନିଜ ପାଇଁ ଟିକେ ସମୟ ମିଳେନା

ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଥାଏ କାର୍ଯ୍ୟରେ

ନୂତନ ସାଥିରେ ନିୟମିତ କାର୍ଯ୍ୟ

ରହିଥାଏ କିଛି ଧାର୍ଯ୍ୟରେ ।

ରନ୍ଧା ଖାଦ୍ୟ ଯଦି ଅଧିକ ହୋଇଲା

ବସି କରି ସିଏ ଖାଇବ

ଅଳପ ହୋଇଲେ ବଳକା ଖାଇକି

ପାଣି ପିଇ ପରା ଶୋଇବ ।

ଏହି ସମାଜରେ ଘରଣୀ ଭୂମିକା

ଅଟଇ ସବୁଠୁଁ ନିଆରା

ଧର୍ଯ୍ୟର ବସୁଧା ସ୍ନେହର ସାଗର

ଖେଳାଏ ଖୁସିର ଫୁଆରା ।