ଅଣସରେ ତ ରହିଲ

ଜଗତର ସ୍ରଷ୍ଟା ଜଗତର ପ୍ରାଣ

   ତୁମେ ପ୍ରଭୁ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ

ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ରୂପେ ସ୍ୱୟଂ ପରଂବ୍ରହ୍ମ

   ବିଜେ ରତ୍ନ ସିଂହାସନ

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସତ୍ୟ ସନାତନ ।

ରତନ ପଲଙ୍କେ ଜ୍ୱରର ଆତଙ୍କେ

   ଅଣସରେ ତ ରହିଲ

ପରଂବ୍ରହ୍ମ ହୋଇ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶକ୍ତି ବହି

  ରୋଗକୁ ତୁମେ ଡ଼ରିଲ

ଦେଉଅଛ ଶିକ୍ଷା ରୋଗର ସୁରକ୍ଷା

   ଭୋଗୀ ତ ନାନା କଷଣ ।

ମହତ୍ୱର ସ୍ଥାନ ତୁମେ ପରଂବ୍ରହ୍ମ

  ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଭକତର

ସେହି ମହତ୍ୱକୁ ସାକାର କର ହେ

   ଜଡି ବୁଟି ଦେଇ ତୋର

ଦୂର ହୋଇଯାଉ ରୋଗ ଏ ମହିରୁ

   ଲଭି ତୁମ ପଞ୍ଚ ବାଣ ।